ne bileyim şizofren arkadaşlarımız vardı. bi gün oturuyoruz arka sırada yine canımız sıkılıyor ders harici herşeyi düşünüyoruz. neyse napalım dedik isyan yapalım dedi biri. ne isyanı demeye kalmadan bende dahil isyan çıkardık sınıfta. sınıfın perdelerini söken mi dersin çöpü dagıtan mı. bi arkadaş eline kalem alıp prize sokmuştu parçalamak için elektrik çarpmıştı ama hafiften. tavana daha yeni çigköfte yiyen arkadaş balgam atmıştı turuncu renkli. kalemleri söküp mürekkeplerini boşaltır saçardık etrafa. daha neler neler var bu anlattıklarımın hepsi gerçek yeminle. hala lise okuyan arkadaşlar varsa iyi bilsinler kıymetini günler bir daha geri gelmiyor ve özleniyor herşey.
tamam eyvallah aşure kazanı gibi ama ortamda gerçek bi tartışmaya döner mi hiç amk. (bkz: lan vallahi ben 1 saat durabilirim moruk diyen arkadaşlarım var)
insanın sorgulama yetenegini arttıran bir mevzu bahistir. Neden bu çaba? Okadar dar olmak zorunda mı? Ama herşeye rağmen kasa sağlamsa giysinler yine de güzel oluyor. Zıplamalar hariç , ceylan gibi o ne mk
