Aşkın gerçektenten de insan soyu için en garip şeylerden olduğunu ispatlayan şeylerden biridir. Belki de bana öyle gelmiştir başkalarına saçma gelse de bilmiyorum. Belki her şeyi aşka bağladığımdandır. Kuşların balkondaki ekmekleri yemesi, şu an sigara almaya giderken yolda bunları yazmam, büfeciyle selamlaşmamız. Her şey.
Sonu güzel bitmese de çoğunlukla hikayelerin, dahil olmak güzeldir.
Bir tekel bayisinden nelere geldim.
Hep sigarasızlıktan bunlar.
Evet söylemeden edemeyeceğim,
Hayat bombok.
Belki tam polisiye kategoride değildir bilmiyorum ama zülfü livaneli ustadan kardeşimin hikayesi adlı kitap bunlardan biridir. Sınav falan varsa başlamayın; bitirmeden kalkamıyor insan başından.
'Diğeri islamı kullanarak her türlü sömürüyü yapar' cümlesinden sonra okumadığım sözde zihniyet eleştirisidir.
Ayrıca ilginç bir tabirle 'göt baş açmak' medeniyet olmadığı gibi kibar tabirle baş kapatmak da medeniyet değildir.
En büyük medeniyet ve meziyet insan olmaktır.
Düzenleme: eksik yazmışım; insan olmak yetmez bir de karakterli olması lazım yavşak değil.
Ben bende hapisken; sende özgürlüğün peşine düştüm. Açıldı başta kapılar ardı ardına. Eski bir hikaye okunmaya başladı, kulak tırmalayan sesiyle aldatmacası sardı beni, umut hikayesinin.
Aslında bu bir masalmış sevdiğim
Ben farkına varamasam da
Ve masallar mutlu sonla
Ancak küçükken bitermiş
Sen gittin; tüm umutları da yanında götürerek
Geriye kalan anlamsız birkaç kelime sen, ben, sevmek.
Büyüdüm gizli gizli.
Ve masallar tükendi; hikayeler gibi.
Gerçeklerle yüzleştiği andır.
Fedakarlık yaptığı andır.
Bazen güzel anlardır. Ama sıklıkla acı verendir.
Ölümden döndüğü andır.
Sevdiği insanı kaybettiği andır.
Sevdiği insan tarafından terkedildiği andır.
Büyümek sancılıdır; doğum gibi.
Yeni birini kendi kendiniz doğurursunuz.
Ve zamanı gelince ölür doğurduklarınız.
Ölümün olduğu bir dünyada büyümek kaçınılmazdır.
Hayata mahpus insan; büyümek zorundadır.
Büyüdüğün an; en çocuksu anlarındır.
Ve kalbine inen kan damlalarıdır.
Büyümek için ölmek zorundasın.
Başka yolu yok bunun.
Genelleme yapanların varabileceği sonuçtur. Her 'insan' tek tek incelenmedikçe de genelleme yapılamaz yapıyorsan eğer şu başlıkta inceleneceksin: 'genelleme yapan insanların gereksizliği'
Olaya sadece cinsiyet olarak bakmak yanlıştır ki bu tartışmayı daha da alevlendirir.
insanlara insan olduğu için bakın.
Oha bu durumda ağlayan erkekte mi var la dedirten kişidir. Kişiliğinden ödün vermeyen erkektir aferin bir kız için köpek olmaya gerek yok. Kızlar gider gelir kişiliğiniz ise hep sizinledir; onu itinayla koruyunuz.
Korku karanlık bir gecede kendi karanlığının gecenin karanlığını yenmesi durumudur.
Ne gündüz yardım edebilir artık sana ne de sığınabilirsin gecelere.
Tüm ışıklar sönerken yazmaya devam edeceksin korkarak.
Hayata devam etmeni sağlayan şey bu korku olacak.
Yaşlanmaktan çok daha fazlası bu sevdiğim. Sensiz hayat denmiyor ki zaten bu yaşanılanlara; bir ölü gibiyim sen gittikten sonra kendini bile tanıyamayan. Kendimi sende unutmuş gibiyim; gibi değil aslında evet evet; kesinlikle öyle, bu da emin olduğum bir kaç şeyden biri.
Ölüler aynaya bakmaz sevgilim; nefessizliklerinden ayna buğulanır.
Ve kırılır utancından.
Sahi; aynanın ardına ne zaman geçtin sevdiğim?
bu kıyas hakkındaki sözlerden biri şudur: 'rus kızı votka gibidir sek içersin başka bir şey istemez, türk kızı da rakı gibidir peynir ister meze ister kavun ister ister oğlu ister'. ama kasmaya gerek yok beyler hanımlar türk erkekleri ve türk kızları olarak yine bizbizeyiz.
sen gideli çok oluyor. gün saymayı bıraktım artık, dönersin diye umut etmekten de vazgeçtim. sadece bir hüznüm var artık cebimde diğerinde sigara ve çakmak sen gittikten sonra en yakınımdakiler. öksürmekten belki de kapkara olmuş ciğerim, ama ne farkeder ki sen gittikten sonra nefessiz kalmıştım zaten, ne ziyanı var ki.
dön ya da dönme, ne faydası var ki.
hayat diyorum, bombok.
Sevda bir ateş buldu sende, eğilip öptü seni
Artık kimse denizi bilmiyor.
Dirseklerini masaya koyuşundan belli
Gelip geçen bir günü bitirmek istemediğini
Sevda bir umut buldu sende.
Ey bir yolcu listesinde bir ölüyü arayan
Artık kimse gözlerini bilmiyor.
Şunu imzala
Bir mektup, bir telgraf alındısı değil
Unutulmuş bir sevdadır kapısını çalan
Ve sevimsiz bir terlik gibi duran odan
Kimse artık bir şey giymek istemiyor.
Sonra bir pencereden kendine
Ayışığı gibi vuran sen
Ne sana na başkasına benziyor.
Ve işte bir dip balığı su boşluğunda
Çırparaktan yüzgeçlerini
Hiç kimseye uymayan bir mevsim öneriyor
