insanı aptala çeviren eninde sonunda mutlak bir hüznü yaşatan gereksiz duygu. Bir yerde bir miktar çikolatanın aşkın verdiği mutlulukla eşdeğer olduğunu okumuştum.
Bu hayata talk show sunmak için doğmuş insanlardan biri. Hem cana yakınlığıyla hem akıcı üslubuyla bizleri ekrana kitleyebilen mucizevi insan. Üstelik artan yaşına rağmen yakışıklılığından hiç bir şey kaybetmemesi de kaçınılmaz gerçeklerden.
Bir bayanın kendine edinmesi gereken en önemli slogan. Evlenip çoluk çocuğa karışıldığı halde kariyer hayatının devam edebileceğini kadının her konuda üstüne düşeni layığıyla yerine getirebileceğini anlatmaya çalışan bir zamanlar orkid reklamında çalan bir Nil Karaibrahimgil şarkısı.
Üniversiteyi sevme sebebim olan hocamdır. Her dersinde keşke tüm derslerime o girse diye düşündüğüm akıcı üslubuyla dersini pek güzel anlatan değerli bir hocamızdır. Bilçin Hocalı bir dersten bir şey öğrenmeden çıkmak imkansızdır keza her ders kültürel bakımdan dolduğumu yeni şeyler öğrendiğimi hissettiren çok kıymetli hocamdır. Akademik başarısının yanı sıra edebi yönünü de geliştiren hikayelerini okuduğumda yok artık dedirten Uludağ Üniversitesi öğretim üyesi.
Türkiye'nin yıldızlarında bu kızda nereden çıktı dedirten. Yarışmadan sonra isminden sıkça söz ettiren. Oynadığı dizi ve reklamlarda şöhret basamaklarını hızla çıkan. Aşkı Memnu dizisiyle akıllara Bihter olarak kazınan. Son olarak Fatmagül'ün suçu ne ? dizisinde saf ve doğal güzelliğiyle kendine hayran bırakan tanrının mucizesi bir insan.
Her defasında ikiye bölünüyor içim .. Bir yandan devletide istemeyen, polisimizi de istemeyen, desteğimizi de istemeyen, bize hainlik yapan onlar değil miydi? Şimdi tutmuş yok saydıkları devletten destek, taşladıkları polisten yardım, bizden de insanlık bekliyorlar. Bir yandan da düşünmeden edemiyorum ne de olsa iNSAN. Yardıma muhtaç, bizlere muhtaç ve zavallı... Bilemiyorum bayraktan öte onlara biraz iNSANLIK gerekli...
gün gelir herşey çekilmez görünür göze.
seçimler çoktan yapılmıştır.
elimden hayatıma devam etmek geliyor sadece.
kendimi avucumun içi gibi tanıyorum.
her tepkimi önceden görebiliyorum.
hayatım hava yastıklarıyla emniyet kemerleri arasında sıkışmış kalmış.
bu noktaya ulaşmak için herşeyi yaptım, ulaştım da ama sıkıntıdan ölüyorum.
en zoru hala hayatta olduğumun farkında olmam. (bkz: mr. nobody)
