derste bir şarkı mırıldandığında (bkz: annen evde mi, annen evde mi?) öğretmenin farkedip sınıfla beraber susması ve o an hissettiğin sıra altı sevdasıdır.
ruhuyla beraber beyninide 7 parçaya bölen ve kimsenin bu hortkuluk meselesini çakmayacağını düşünecek kadar kibirli, burunsuz bir şahsiyet,
şahsen harry pottera üç kere avada kedavra çekip birinde başaramaması ve diğerlerinde geri tepmesiyle voldemort'un ölüm yiyenlere dönüp "aranızda cenabet mi var lan?" demesini beklemişimdir.
Abimin "Leğen ağızlı resmen ya" tabirini kazanmış arkadaşın "takkım" diyişine hayran olup devamlı sayıklamamla edebiyat derslerinde takım yerine takkım diyerek derslerden atılma sebebim. Pişman mıyım? Tabiki hayır.
