Hayatımda tek bir arkadaşımın düğününe gitmedim, gidemedim. Ayni zamanlarda başlamışti ikimizin ilişkileri. biz cok severken güvensizlikten dolayı koptuk. Onlar güvensizliğe rağmen gururu hiçe saydılar devam ettiler. geçtiğimiz ay evlendiler. Kıskandım. Belki o gururu yapmasaydım şuan başka bir hayatımız olacaktı diye arkadaşımın düğün gecesi oturdum hüngür hüngür ağladım evde. kendime, kaderime...
Edit: O arkadaşım evlendi. Şimdiyse bir kız bebek bekliyorlar. Geçen gün tebrik mesaji gönderip ne kadar sevindiğimden bahsettim. Çok mutlu oldu. Ne varsa eskilerde var.
