Bence kaldırılmalıdır.
Adam senede 1 haftalığına geldiği ülkenin geleceğini belirmesi kadar komik bir durum yok.Avrupada rahat imkanlarda yaşa, bireysel hak ve özgürlüklerin tam olsun ama bizi dinci faşizmin kucağına at, yok ya ne güzel istanbul.
Adamlar bir siyasi parti liderine tapınıyor, çok sevdiyseniz gelin burda yaşayın, uzakdan sevmeyin.
O gidiyordur başka bir ülkeye web üzerinden görüşme ihtimaliniz de yoktur, onu seviyorsunuzdur ama o sizi sevmiyordur platoniksiniz yani , bir gün bir mektup yazarsınız acıtan sancıtan ne varsa vermek istersiniz ama veremezsiniz.
Elinizde kalan o kağıt parçasında tüm iyi niyetleriniz vardır aslında ,kendi kendinize sorarsınız şimdi ne yapmalı ? Çıkartın çakmağınızı yakın o mektubu havaya karışan dumanlar, yere dökülen küller sizin iyi niyetlerinizdir.
Aşk acıdır bir nevi zehirdir. Kalbinizi iyileştiren sevdalara panzehir sevdalar denir.
Kısa süre mutlu etse de ,aşk bittikten sonra kalbinizi sızım sızım sızlatır tecrübeler ile sabittir. Bir aşkın acısını ancak başka bir aşk geçirir, Aşk hem dert hem devadır.
Mutsuz bir kalbe en iyi gelecek ilaç aşktır bu bazen ilahi aşkta olabilir .
Gitmeseydin neler olurdu bir hayalimiz olurdu şüphesiz, ben yine gülümseyen kişi olurdum böyle suskun durmazdım sessiz çığlıklar atmazdım hayat daha yaşanır olurdu belki aptalca kavgalarımızı saymazsak.
Ama gittin belki pişmansındır, bir resmin halen bende bazen bakıyorum ona ve sinirleniyorum şimdilerde poligonda hedef tahtasına asacak kadar seviyorum o resmini düşün bir zamanlar seni seven bu kalp nasıl geldi bu hale?
Asla affedemem seni çünkü affetmek Tanrısal bir eylemdir ve ben okadar güçlü değilim gittinya sakın bir daha geri gelme.
Yaşıtlarınıza oranla daha çabuk büyümenize neden olan lanet olası durumdur.
Yaşıtlarınızın universiteyi kazanıp baba parası ile okumaya giderken , sizin bir iş bulup çalışıp evi geçindirmeye çalışırken bulursunuz kendinizi , erken büyürsünüz olgun düşünürsünüz ileride sorumluluk sahibi bir aile babası olmanız muhtemeldir.
Hangisi daha kötüdür bilmiyorum aslında hayata erken atılmak mı ? yoksa hayatını yaşayıp bir ara bu kaçınılmaz sorumluluğu üstlenmek mi ?
Sonuç görecelidir, kime göre neye göre ?
istenilen bir durum değildir aslında, hayırsız bir babanız var ise bu sorumluluğu üstlenecek biri olmalıdır şansa bakın bu siz olabilirsiniz Sonra hayatınız tam bir mücadele halinde devam edecektir, mücadele son nefesinizi verdiğiniz ana kadar devam edecektir.
Şu sıralar yani son 7 yıldır yaşadığımız durumdur.
Herşey birden bire değil hazmettire hazmettire, işte parola budur teröristler barış elçisi oluyorsa bu ülkede, dağdan inenlere 5000 tl para verilirken hayatının yarısını bu ülkeye veren gazilerimize zamcık olarak 8tl verilir. Terörler mücadele yerine müzakere etmeyi uygun bulan korkak zihniyet sığınma noktası olarak "Analar Ağlamasın" gibi klişenin arkasına sığınıyor ise, bir şeyler ters gidiyor demektir.
Bir ülkede küçük insanların gölgeleri büyüyor ise o ülkenin güneşi batıyor demektir.
