işte yoksulluktan gelen ve gerçekci bir emekçi kardeşimizdir. Gördüğü onca muameleye rağmen devletin sedyesini düşünüyor ah be kardeşim devlet seni hiç düşündümü ? Bu olayın suçluları hem devlet hemde işverendir. Ve bu çark nesilden nesile bu şekilde dönecek. Devletin tüm pislikliğine rağmen içi tertemiz olan emekçimiz canımızsın.
Acı veren bir olaydır. Üzülürsün evlat olarak için parçalanır gider bütün paranla iyi bir ayakkabı alırsın, ama baba hakkıdır bu kolay ödenmez iyi ki varlar başımızdalar, gölgeleri bile yeter..
Akşam ezanını duyana kadar sokaktan eve girmemekti. Pazar akşamları legende annemizin bizi yıkamasıydı. Çok paramız yoktu ama huzurluyduk mutluyduk, arkadaşlarımızı çağırmak için evlerine gider tek tek toplanirdık.
Keşke gelecek nesildeki çocuklarımızda bizim yaşadığımız masum duyguları yaşabilselerdi. Şimdilerde ise parka bile anneleriyle, dedeleriyle gönderir olduk.
En değerli şeydi bizim çocukluğumuz.
