bu his genelde akşamlara doğru gelir hafiften canınızı sıkar. çözüm aramaya çalışır bulamazsınız. sonrasında unutulur. sonra yeniden gelir bu böyle devam eder.
birçok nedeni vardır. insanın doğasından kaynaklanan birtakım durumlar (bir şeyler yapma başarma isteği, merak) , tatminsizlik, toplum.
Harbiden niye yaşıyoruz? Yıllardır kafamı kurcalıyor. bir mantıklı cevap bulabilmiş değilim. bulan söylesin.
"ankara sıkıntısı" görecelidir. Hayata bakış acısına göre değişir. kimi bembeyaz bulutları masmavi gökyüzünü sever, kimisi de gri bir havayı. kimi çevresindekilerle samimi olmayi sever, kimi insan da insanlarla arasına yeterli mesafe koymanın, ciddi olmanın kendisi için daha iyi olacağını düşünür. Ankara sıkıntısı benim için özlem boyutundadır. Ankara havası gri, trafiği bol, diğer şehirlere göre daha oturmuş kurallara sahip, çeşit çeşit insan ve bolca kültürel öğe barındıran bir şehirdir. Her mevsimi ayrı özlenir. Diyeceksiniz ki olur mu öyle şey. olur be kardeşim. hayat kimseciklere farkettirmeden öyle bir değişir ki insan sevmediğini bile özler.
