küçükken aldığımız evin yanındaki dairede oturan güler yüzlü teyze. oğlu çok yaramazdı, hep " anasız kal emi!" die beddua ederdi. bigün doğum yapmaya gitti geri dönemedi. üzülmüştüm. keşke o bedduaları etmeseydi.
düşünceleri doğrudur yada yanlıştır onu bilemem ama sonuçta adam gibi bir cenaze törenini hakeden namuslu bir fikir savaşçısıdır. en azından bir çoğumuz gibi dağlara devlet gönderdiği için değil, fikirleri ve inançları için çıkıp çatışan, bir Türk askeri kadar saygı duyulması gereken "şehit" tir.
yirmi iki ağustosu iple çekene, yirmi iki ağustostan sonra otuz bir çekmeye malzeme olarak yoldan geçen karı kızın kalçasını mı kullanmayı düşünüyosun die sordurtan hede.
insana bazen recm'in aslında güzel bir ceza metodu olduğunu hatırlatan haber. aslında o tanımlanamayan yaşam formunun götüne adsl kutusunu sokmak en caizi.
bir aslan burcu erkeğinin kesinlikle uzak durması gereken, an itibariyle 3 haftaddır beni saçma salak bi hale sokmuş kişinin burcu. (bkz: allah belanı versin)
8 seneden sonra tekrar öss ye hazırlanan biri olarak her geçişlerinde ailelerini saygısızca yaddettiğim gezici salaklık abideleri. hayır o iğrenç seslere ve birbirinden aptal şarkılara "oha lan partinin sloganlara bak, du seçimlerde bunlara oy verek aq" die düşünebilen insanlar güruhu olmamasını ümit ederek sadece partilerin kendi çapında bir mastürbasyonu olduğunu düşünmek istiyorum.