hülya avşar kişisi ile popülarite yaratması olası durumdur.
eleştirinin hakkını verebilmek, derin yırtmaçlı elbise giyip arz-ı endam etmekten öte önce üslup ve adab-ı muhaşeret bilmeyi gerektirir.
eleştirmen, jüri vs hangi sıfatla olursa olsun hiçbir film izlenim sırasında ve sonrasında hadsizliğe ve densizliğe varacak denli bir muameleyi haketmez.
ey jüri koltuğu;
sinema filmi dediğimiz şey kolektif bir üründür. bilirsin elbet değil mi biz bir emekten bahsediyoruz?
filme yapılmış saygısızlık aynı zamanda çalışan tüm ekibe yöneltilmiş saygısızlıktır.
sinema filmi eleştirmek kişisel kompleks ve egoları tatmin etmek üzere kurulmuş bir yapı değildir.
film eleştirmek de bir usül gerektirir. ama siz zaten bunları biliyorsunuz(!)
misal bugünkü gazete başlıklarından biri çağatay tosun'un yönetmenliğini yaptığı derin düşünce filmine yöneltilen eleştiriler. derin düşünce filmi aile çocuk ebeveyn kavramlarına türk örf ve ananelerine uygun gelecek şekilde yaklaşmamış olabilir.toplumsal yapıyı yansıtmak bir tercih meselesidir.
ama filme yapılan ensest yakıştırmaları ne yazık ki hala kavram karmaşası yaşamakta olan bir zihniyetin varlığına işarettir.
ensest aile içi yasak ilişki olarak tanımlandırılmış bir kavramdır.
filmde ensestin varlığından söz ettirecek tek bir sahne dahi sahne yoktur.film bize müthiş bir senaryo örneği de sunmayabilir.
ancak yanlış kodlama yapmayalım. her filmin ruh okşamak iç gıdıklamak kelebek uçuşturmak üzere yapılmadığını bilmeyecek denli aptal olmayalım.
geleneksel yapıda bir film olmamak eğer bir başarı kriteriyse hazırlayalım çöp torbalarımızı ferzan özpeteklerimizin fatih akınlarımızın hepsini çöpe atalım.
aferim alkış bize.
unutmayalım bir alkış da hülya avşar'a gelsin(!)
marmara üniversitesi iletişim fakültesi öğrencileri tarafından oluşturulmuş e-dergidir. ilerleyen sayılarda içerik olarak genişleyecek olandır.
halen yazı teslim ve tasarım evresi görülmeye değer tatlı koşturmacalara ev sahipliği yapmaktadır. nur topu gibidir efendim.
gittim, vardı
geldim, yok.
yıllar geçiyor
bir türlü soramıyorum.
not: edebiyattan anlamayan güruh. şiiri sevmezsin hadi anladık. ne diye eksilersin g.tümden mi yazdım ben bunu? yazmış işte adam yıllar önce, senin daha moleküllerin bu dünyada yokken.
bülent somay 'ın ''kendimi kurmamda bir yere sahip'' diye adlandırdığı famous blue raincoat, suzanne, fragile ve diğer eserler üzerine yazdığı ''şarkıları alıp çözümlemek değil benim yaptığım'' dediği kitaptır.
kitabın başında ''bir şarkı sana bir soru soruyorsa bir cevap vermek zorunda hissedersin kendini - ya da o şarkıyı bir daha dinlemezsin'' diyerek damağınızda kalıcı bir tad bırakıyor.
gideceği yere ulaşması mümkün gözükmeyen içlerde ukte kalmış göndermelerdir.
sayın riccardo scamarcio
hakkınızda parlak düşüncelere sahibim.
cidden böyle feverı falan dinleyince sizi tasavvur ediyorum.
son topraktan olma harikasını çıkardığı için ananızın ellerinden öpüyorum.
gözünüzü seveyim öyle cipil cipil bakmayın.
Kaç içki daha ne ağır bir iş
Alkol ırgatlığı bardakta ruj izi
Gözlerinin mavisi akında erimiş
Tütün sarısına dönüyor benzi
Şehvetin dürtüsü
Seviş
Seviş
Seviş
içindeki çöl çok daha geniş
Nasıl bir susamak içebilse denizi
Ağzını bulamıyor nerede kaybetmiş
Oysa yutabilir erkekliğinizi
Şehvetin dürtüsü
Seviş
Seviş
Seviş
göze alırsanız eğer
kırılır
dağılır aynadan
sandığınız resimler
sözcükler kalır geriye
cam kırıklarına saklanmış
az ışıklı odalarda sözcükler
Ayna: anlam ve görüntü için sırlanmış kiler
bulur çıkarırsınız bir yerlerden
daha bulurken kararırsınız
çok önce öğrenmiştiniz: Bedel
özlenir ve kalır geriye
gerekenler
Sonra bir gün
Sizin için bir gün
Tehlikesiz, eski bir harita gibi
uyuttuğunuz aynaların tozunu silerken
elinize batar
bir zamanlar yaranızı kanatmış sözcükler
olaylar silinmiş, adlar unutulmuş, belirsiz bir geometride
yerini bir türlü bulamaz kişiler, ilişkiler
yalnızca bir duygu
dipdiri bir acı çok eski tarihli bir çağrışıma eşlik eder
bu nedir ki, yıllar sonra, telâşsız bir gün, ömrümüzün durulmuş
bir mevsiminde, içinizin kazınmış yerlerinden
ölümcül bir ağrı ansızın geri teper
Eğilip bakrsınız aynaya
Siz çoktan gitmişsiniz
Yerinizde sözcükler
Böyle zamanlarda sözcükler
Bütün bir hayatın yerine ikâme eder
Sözcükler.Tutmamış ömürlerin teyel yerleri
camlatılmış kelebekler, kurutulmuş akrepler gibi
başkalarına kaldınız
bir zamanlar sanmıştınız ki hayat
kitaplardan ve sözcüklerden geçer
kendinizi eskiten oyunlara daldınız
örneğin uzun tutulmuş bir önsöz yüzünden
kitaba geç kaldınız
Ki ´hayatınız´ su içinde birkaç roman eder
Sözcükler.Büyülenmiş, içi doldurulmuş, bekletilmiş, kullanılmış,
anlamı çoğaltılmış, yani sizin
yerinizi bekler, diye
öğrendiğiniz
Bütün sözcükler yaşamı çaldı sizden
Aynadaki sandığınız şimdi bütün hayatınızı temellük eder
Bilirsiniz
aynalarla konuşur çok odalı evlerde büyüyenler
düşün yerine ayna
anların, durumların, duyguların yerine
sözcükler
masalın en iyi yani yeniden söylenebilmesidir
söylendikçe büyülenirler
birleşir nehirler, dağlar yer değiştirir, tılsım ve tehlike
çığ ve lâv, kılıç ve ipek, coğrafya ve tarih yeniden keşfedilir
ışığın kırılma yerlerinden geçerken
sırlanır yüzlerin kuytu yerleri
gümüş bir alaşımdır ilk imge: sınır ve melankoli
yani bütünlük ve binbir gece
ışıksız aynanın yalnız
olduğunu böyle öğrenirler
bir gün bir ışık sızar bir kapı aralığından
giz ve ihanet ödeşir
düş erir.masal biter.büyü tutmaz sözcükler
Görülmüştürler.
erken parçalanır çok odalı evlerde büyüyenler
Ya da böyle sağlamlaşırlar belki
her parçası kuzey yıldızıyken dağılmış aynanın
yola düşüp, yoldan çıkıp
hiçbir şeyi unutmadan, her şeyi yeniden öğrenirler
aynayı, mithosu ve ötekini
yeniden düşünmeye
erken gecikenler
ayna, mithos ve öteki
özgeçmişin vazgeçilmez elementleri
Ayna.Anayurdu ayna hepimizin.içinden çıkıp kavuştuk dile
ve eyleme geçtik, ve kendimizi sınadık
ağır taşlar koyduk kişiliğimizin köşelerine
yani kendi kanunlarımızı varlığımızın yerçekimine
bilmeden ve böylelikle bütün yolcuları yasakladık kendimize
kırılmıştı sözcükler, parçalanmıştı ayna
anladık imgemizin yalnızca bir kovuk olduğunu
ve bunu öğrenmenin göçünde
dağıldık kuzey yıldızlarına
Şimdi uzak yollardan ve uzun maceralardan sonra yeniden
dönüyoruz
ülkemize, kimliğimize; imgemizi orada bıraktık
imge oyunlarını da
bırakarak yaşlandık birçok şeyi
Bırakmayı kabullendiğimiz günden beri.
ağır yalnızlıklardan geçtik, ödeştik kendimizle
bir uçtan bir uca savrulurken onca şey harcadık hiç
düşünmeden
oysa hâlâ ayrıntılar ve ayrımlar arasındaki
yollar kapalı bize
olgunlaşmakla göze aldığınız birşeydir bu, ya da düpedüz
yaşanmakla, umudun bazı çeşitlerinden boşanmakla, gelecek
için bunca zaman taşıdığınız birçok yükü atmakla
adına ne derseniz deyin, göze aldığınız birşeydir bu
yani başlar bir gün
sizin için bir gün
geç kalmış yüksek sesli soruların dönemi
sürçmeye başlar Dil sandığınız tekerlemeler
gündeme gelir yeniden
değişik çağlardan ödünç alınmış bilmeceler
gizini çözersiniz
kendiniz için kurduğunuz bütün Serüvenin
yaşlanmayan ve gerçekleşmeyen portrenizin
tozu alınmamış her şey yalnızca geçmişi yineler
sfenksi kendini sorulamış bunca yıl
tek kişilik korosu yanıtlamış
paradoksları kullanmayı hayatı anlamanın yolu sanmış
okuduklarından artıp, okuduklarına kalmış
göze aldığınız birşeydir bu
aynada portre, mithosda serüven, ötekinde giz
saklı dururken
yolculuklar taşımaz sizi hiçbir yere
Bunu çok önceleri öğrenmeliydiniz
oysa oturduğunuzda soruların başına, kaç saatiniz vardı?
ölecek ve yetecek
kaç saatiniz?
Zaman´ın saydam sırrı portreyi aynadan ayırmaktaydı
Başlangıçtı.
kazılarda eksilmiş bir kabartma gibiyidi imgeniz
sözcükler örselenmiş, aynalar pantimento
çıkmaz sokaklardı adresiniz.sığındığınız kalelerde birer birer
eksildiniz.
Çekip gidiniz buralardan.Her yaşın uçurtmaları vardır
birinin ipini çekiniz
şimdi gözlerinizin ermediği bir yerden yeni bir ufkun başladığını göreceksiniz
çok yaşar, çabuk ölür, ilk tuttuğu sipere tüm bir hayatın kalesini
inşa edenler
ayna silinir, mithos biter, gider öteki
kitaplar yalnızca ölümü erteler
yaşam çıplak.siz giyinik.Utanırsınız
kuşandığınız kavramlar kullanılmaz silâhlar gibi sizi terkeder
Öteki: çoktan eskimiş bir metafor, Dostoyevski´yi
ve onu izleyen sonrakileri anımsamak neye yarar şimdi?
Geçmiş bizi bırakıp gitti
O kadar çok şey öğrendik ki,
kendimiz için bile bir klişeyiz artık
En çok buna katlanamıyoruz
Farkındayız.Ve çürüyoruz.
Hepimiz artık gençliğin bizi terkeden kuşağındayız
Eğer göze alıyorsanız bu kadarı da size yeter
yedi renk, taze su, parlak ışık
her zaman yeniden okunacak bir kitap bulunur
öğrenilecek yeni sözcükler
durduğunuz yerde, her yere aynı mesafeden bakıyorsunuz
buraya geldiyseniz eğer, daha ne istiyorsunuz
böyleleri nedense hep kanada'dan çıkıyor dedirten, dinlerken keyif ve sükuneti paylaştığınız sanatçıdır.
25-1-14-14 isimli parçasını da önerir ve susarım. dinleyin susturucu etkisini göreceksiniz.
bir lezzetli grandaddy şarkısıdır.
bunlar da sözleri.
I'm rolling down a well worn road
I'm wondering if I'll ever know
If I'll be better than I was before
When I surface through the service door
Bye
I'm on standby
Out of order or sort of unaligned
Powered down for redesign
Bye bye
I'm on standby
According to the work order you signed
I'll be down for some time
I'll be down for some time
I got good at saying "I gotta go"
Number one at saying "I don't know"
But from the stories I've heard
You humans require more words
Bye
I'm on standby
Out of order or sort of unaligned
Powered down for redesign
Bye bye
I'm on standby
According to the work order you signed
I'll be down for some time
I'll be down for some time
yönetmenliğini Xavier dolan'ın yaptığı film, aşka cinsiyetçi bir bakış açısıyla değil tüm karşı koyulmazlığıyla, inatçılığıyla, bencilliğiyle bakıyor. filmin renklerini, kurgusunu övmek, hele ki dalida'nın bang bang yorumuyla döşenmiş sahnelerinin geri sarıp sarıp izlenilesi olduğunu belirtmek ister, şiddetle tavsiye ederim.
(bkz: heartbeats)
Kafka'nın milenaya yazdığı mektupları kapsar.
şu satırlarıyla kahvenizi hızlı tüketmenize sebebiyet verir.
"karşılıklı kapıları olan bir odadayız sanki; ellerimiz kapı tokmaklarında, karşısındakinin bir göz kırpışı berikini kaçırmaya yetiyor; hele biri söz edecek olsa, öteki kapısını kapamış gözden yok olmuştur, biliyorum. açacak kapıyı gene elbet, bu öyle bir oda ki, bırakılamaz belki de. biri ötekine benzemese bu kadar, rahat olsa, ötekine bakmıyormuş gibi davransa ... odayı düzene sokacak yavaş yavaş, herhangi bir odaymış gibi; ama hayır, o da kendi kapısının önünde öteki gibi davranıyor ... kimi vakit ikisi de kapının ardına kaçmışlar ve bu güzel oda bomboş kalıyor."
kafkanın bu sözcüklerini okurken gözünüzün bir yerden ısırdığı 'şey'in aslında yaşamınızın bir parçası olduğunun farkına varmanız olası.
the night you left new york'u dinledikten sonra, hakkında yazacak birşey bulamayıp sadece şarkının adını yazıp bırakmak istediğim grup.bu sırada aynı şarkı 4. kez dönmektedir...
