kısacası ben. düzenli olarak evraklarım dağınıktır. düzenli olarak çorabımın teki yere attığım gömleğimin altındadır ( uyku açmak konusunda çok iyi bir yöntemdir eğilinir yatağın altına peteğin arkasına bakılır bu olaylar olurken zaten uyku açılmış olur) bunun gibi hergün rutin olarak böyle şeyleri yapan erkektir.
yazık... masum ve çilekeş... hele birde bekarsa "bi şu büyüğü evlendiremedik" bakışları. damata anne ve gelin zoruyla gereksiz ilgi. ayrı bir hikaye gelinin abisi. Teşekkürler yurdumun abisi...
mağdur olay yerine girer, selam verir, o sıra müşterisiyle para hesabı yapan ve bir yandan da diğer dükkan içindeki müşteri gözü kenarıyla kontrol eden esnaf diye tabir edilen şahsa bilemediği yeri sorma hatasına düşer. ondan sonra top artık esnaftadır. o ister müşterinin gitmesini bekler öyle tarif eder,ister gitmeden sanki en önemli göreviymiş gibi dışarı çıkarak tarif eder, ister müşteri varken ondanda yardım alarak tarif eder. ama ana kelime tarif etmesi. bilmememesi gibi bir ihtimal "0" çünkü esnaftır o. yılmamıştır. acılar yıpratmamıştır. teşekkürler esnaf kardeş.
oku olm baban gibi eşşek olma. benim durumum yoktu okumadım tek ayakkabım vardı bir gün sola ayağıma giyiyordum birgün sağa ayağıma giyiyordum...." diye 2 saate yakın sürer.
Anlamlı Konuşur, (bana hep kayıttan tekrarlıyormuş gibi gelir. ) arkadaki ses yoğunluğuna bakılırsa mısır çarşısının ortasındaki telefon klübesinden arıyor gibi geliyor bana.
