Ne olur çık git artık,
Zihnimi toplayamıyorum,
Düşünmeden yapamıyorum,
Attığım her adımda , aldığım her nefestesin,
Baktığım her yerdesin,
Ne olur git artık benden,
Bırak beni bana,
Ne olur...
Bugün salı. Şehir dışından bir arkadaşı geliyor, herhalde hala geliyordur yani. Muhtemelen 23, 23:30 a kadar onunla olur, gün içinde de bolca yaptığı gibi eve dönerken sevdiği adamı arar yol boyu konuşur onunla.eve gelince önce Montunu çıkartır, hemen üzerini değiştirmez ama , bi yarım saat kadar koltukta telefonla oynar, sevdiği adama yazar wp’ta konuşurlar önce.biraz telefon konuşması yaparlar. Sonra üzerini değiştirip devam ederler konuşmaya. Biraz ara verir bir bahane ile, biraz nette takılır, arada bir iki defa girer bakar wp a çevrimiçi mi diye! Sonra yatağına uzanır yine o ‘na yazar. Bir iki sigara sıkıştırır araya, biraz daha yazışma ve uyur. Sabah ta 9.30 gibi uyanır...
adı yok şimdi telefonumda ,ismini yazdığımda resimsiz çıkan profilini görmek zor geliyordu. Sildim numarasını. insan severken acı veriyor beklediği , sevdiği kadının bir başkasını beklemesini, ona çevrimiçi olmasını. Zor be dostum.. anlatılmaz , içim eriyordu her bakışımda , adının geçtiği her yerde . Telefonumdan sildim lakin içimden nasıl silinecek bilmiyorum, keşke adını silmek kadar kolay olsaydı , yaşananları da silmek...
Bu hafta sensiz ilk kez istanbula gideceğim;
Bunu yapmak zorunda hissediyorum kendimi,
Senin umrunda bile değil , fakat bunu yapacağım ,
Ve seni de , yaşadıklarımızı da oraya defnedip daha iyi şekilde dönücem.
Sensiz ilk kez inicem o uçaktan,
ilk defa heyacanlanmadan o yolları geçip o otele gidicem, o odada kalıcam. 1508...
ilk defa yanımda sen olmayacaksın o odada.
Ve ilk defa sensiz ama tek olmayacağım.
ilk defa sensiz gidicem emirgana, istinye sahiline ,
Birlikte gezdiğimiz sarıldığımız yerlerde ilk defa sensiz yürüyeceğim.
Numaranı dahi sildim telefonumdan ,
Geçmişe dair ne varsa öldürmek istiyorum içimdekileri.
ilk defa değil seni sensiz sevişim, ama ilk defa öldürüyorum seni içimde.
Nasılsın bilmiyorum , ama , ara sıra rüyamda görüyorum seni.
Hala gelemiyorum kendime ...
ama bitecek bu günler de , ve sensizlikte artık sıradan gelecek bir gün ve sen de artık herkes gibi olacaksın.
Soğuk bir ankara sabahının
Ilık rüzgarıydı adın
Sendin O,
Ruhuma dokunan kadın
Cümleler gözlerinden dökülürdü
Masmavi olurdu tüm dünya
ipek saçlarında yaşardım cenneti
Böylesi sevgi bir kez olurdu , öyle ya
Adım atmak için cennetine
Zamanı yok sayardı varlığım
Dedim ya ; soğuk ankaranın ılık rüzgarıydı adın
Yegan’ım...
Biz sigaramızın üzerine tarih yazar görüşünce içerdik,
Biz senle uzak şerlerde aynı yemekle iftar açardık,
Ruhlarımız tamamlardı birbirini, susarak duyardık ,
Geldiğimde pencerenden bakar heyecanla beklerdin, ben gelmek için günleri kısaltırdım,
Okula gittiğimizde 10 mart 2018 , o günü unutamam, daha sonra hep acı hatıralarla dolacak evimizi nasıl heyecanla dizmiştik.
Tüm gece süren yolun ardından yediğimiz tost...
Ev bakarken ki mütevazlığın.. alışverişteki heyecanın...
Onca acıya rağmen iyi ki başlamışssın okuluna tekrar.
Geleceğin adına adım atmak benimle olmandan daha önemli çünkü.
Ben çok sevdim seni, çok bağlandım. Seni sevmeyi de çok sevdim. Senden sonra bile sevdim.
Yaşadığımız hiç bir anı unutmadım , unutamadım...
istanbulu ankarayı boluyu ıspartayı...
Hayallerimizi..
Keşke o istanbulda taksiye binerken arkandan özlemle bakışımla bakabilseydim hep.
Keşke sana gelirken saniyelerin hesabını yaparken kalabilseydim hep.
Sevgin baki..
Özlemin baki..
Sen yoksun sadece.
Ama seni sevmek için sana ihtiyacım yok.
Çevrimiçi oluşların var.
Beni sevseydin sende-ki eskiden seviyordun biliyorum- bana gelirdin.
Biletinin üzerinde Adana yazardı.
Ama bir kez bile gelmedin.
Çok bekledim , ama gelmedin.
Her gün sabah sigaramı yaktığımda gözüm tek bir tarafa takılıyor hala.
1 kez gelseydin herşey çok ama çok farklı olurdu , ama gelmedin.
Kimseye söyleyemiyorum, ama gözüm o yolda.
Gelmeni beklediğim yolda.
Özlem doluyum..
Kızgınım, kırgınım , paramparçayım.
Çünkü sen; senimi benden aldın.
