hiç bir sınavda bu kadar heycanlanmamıştım, sınav kolay mıydı ya gelince? sınav diğer yıllara göre zordu özellikle sözel bölüm çok yorucuydu ve sayısal mantıkta bile anlam karmaşıklığına yol açan sorular vardı bu kadar emeğin karşılığı böyle olmamalıydı...
ilk alındığında özenle çıkarmamaya geyret ettiğim şey. sonralarında biraz kaymaya başlar düzeltilir,sonrasındaa çıkartıp yeniden yapıştırılır,sonra bakarsın baloncuk ve sonra bakarsın amaaannn boşverr yaa olur *
kolundan zorla çekip oyanamaya kaldıran teyzelerin yanında; gelinin o güne kadar onca hazırlığı yapıp arından özenle seçilmiş bir dans müziğinin ardından bir anda çalann cırrrr cırrr cırgındaaakkaa şarkısındaa kopan gelini görünce işte o an düğünden, gelinden soğuyor insan. gitmiyim, görmiyim daha iyi yahu.
abla: çok sıkıldımm.
ben: daha çok sıkıldım.
abla: sen niye sıkıldın?
ben: boşver.
abla: anlıyorum.
ben: ama ben çok özledim, o da değil çok sıkıldım ağlamaya başlar...
abla: ya seni böyle görmeye kıyamam ben hıçkararak ağlar.
- çok sıkıldık ama biz.
her adım başı kahve diyarı olan memleketim izmir. kahve diyarını hep itici buluyorum, çünkü kahve dünyaları kahve diyarı oldu bu beni sinir ediyor ama kahve dünyası olmadığından çıkmadığım bir yer haline geldi.
uykusuzlukla beraber başa bela olan sinekler, regl olmak, terlemek, terleyince tişörte çıkan lekeler, eshota binmek zorunda olmak, duş alıp evden çıkarken saçın nasıl yapılacağını düşünmek düzleştirmek filan akla zarar falan falan işte bu yüzden hiç sevmem ben yazı, gayet geçerli sebeplerim var yani sevmemem için. ayrıca alerji olurum tüm 2 ay hapşuuuuuu, burun akıntısı,göz kaşıntısı da cabası!
şimdi tüm bunları düşünemeden uyumalıyım sonra yine uykum kaçıcak tüm gece uyuyamıcam uyu hadi uyuuuuu.
napıyodur şimdi?
sınavı kazanabilecekmiyim?
gidermiyim onun yanına?
gitsem benimle olur mu ki yine?
yok ya artık çok geç herşey için kaç ay oldu....
tüm bunların cevabını bulamıcağını biliyordun!
yarın geç kalıcam kesin.
ne giysem ki?
aman ne önemi var ne giydiğimin.
al işte saat yine 4 oldu.
