Ata'm!
Sen bizi fazla bıraktın ama nasıl olduysa biz azınlık kaldık.
bedenin göçeli 73 sene oldu, fikirlerini ebediyete kadar taşımaya çalışıyoruz.
yarın bize veda ettiğin yerde gidişini özlemle anıyor olacağım.
senden bir tane daha gelir mi dünyaya bilmiyorum ama senin gibisine gerçekten çok ihtiyacımız var.
kendini o kadar çok alıştırdın ki bize anlatamam. kapıyı sen açarsın, işten gelirim ben demeden yemeğimi hazırlarsın.
her sabah işe giderken hem kapıdan geçirirsin hem de camdan el sallarsın. bunlar senin benim için yaptığın en basit şeyler.
ama bir gün ben işe giderken geriye dönüp baktığımda, camda bana el sallamadığını görürsem dünyam başıma yıkılır.
aklımı, dengemi kaybederim.
sevgin, şefkatin iyi hoşta; keşke mümkün olabilseydi de kendini bu kadar alıştırmasaydın.
sevgiyle kal, hep yanımda kal.
seni çok seviyorum.
var lan böyle bir şey. nazlı birisi olmamama rağmen geçen ay en saçmasını yaşadım ve yaşattım.
bütün gün sol tarafım ağrıdı, panik oldum, gizli kalp krizi geçirdiğimi düşündüm. iş yerinde gün boyu netten kalp krizi belirtileri okudum ve hepsi bende mevcuttu nasıl oluyosa.. tuvalete gidip ağladım ağladım yerime döndüm.
en son akşam oldu evime gittim saatte biraz geçti. annem çok normal bir tonla nerde kaldın kızım dedi.
bende birden çemkirip off anne ya iş güç ne olacak deyip ağlamaya başladım. sonra konuşmaya çalıştı benimle kalp hastası olan anneme kalp krizi geçiriyor olabileceğimi söyledim, sonra sırasıyla ev ahalisi odama doluştu. - bu sırada ben hüngür hüngür ağlıyorum tebi-
neyse ebeveynlerim benim üşütmüş olabileceğimi söyleyip beni yatıştırmaya çalıştılar. ve sonrasında hastaneye gidelim diye ısrar ettiler. bende zaten kalp krizi geçirdiğim için (!) gitmek taraftarıydım.
gittik ve dr üşüttüğümü söyledi.
dönüş yolunda da bu doktor bi boktan anlamıyo diye tekrar ağladım. ama bir gün öncesinde akşamın soğuğunda 3 saat kabataş sahilde oturmuştum. belki bu sonradan aklıma geldi ama yine de bir şey değişmedi. durduk yere insanları ne hale soktum kendimi de tam bi salak yerine koydum.
kıssadan hisse pms kızlarını kendi haline bırakın ağlasınlar zırlasınlar 2 güne kalmaz kendilerine geliyorlar.
ulan çocuk o kadar karşılaşıyoruz, aynı mekanlarda rastlaşıyoruz, elimizde aynı kitabevinin poşetleri oluyor nerdeyse her seferinde, bide bakışmalar falan.. aynı yerde de çalışıyor sayılırız.. bakmayı biliyorsun çık da konuşsana yahu! selam verememekte neyin nesi.. işin tuhafı bende selam veremiyorum sana niyeyse.. çok kaba hareket bunlar. eğer bunu okursan haftaya pazar saat 5 gibi çaycıda tavla atalım. öptüm görüşürüz.
:// : ya bişi dicem bayrama denk geliyormuş sen büyük ihtimallere ailenin yanına gidersin, o yüzden bi sonra ki pazar olsun ayın 12sinde çaycıda ol ok. umarım okursun bunu şekerim. byes.
bu yeni neslin bi' boktan haberi yok. ya da kavram anlamları ile ilgili sorunsalları var. neyin ne olduğunu, ne için yapıldığını bilmiyorlar. bu bayramların en yücesi için yataklarındaki güzel uykudan feragat edemiyorlar. resmi bayramlar onlar için bando takımı ve öğrencilerin yaptığı gösterilerden ibaret. cumhuriyetin ruhunu hissetmeyen hiçbiriniz zaten bu bayramı kutlamayı hak etmiyorsunuz. sizin için isabetli bir karar olmuş.
küçük yaşımda soğuktan donduğum günlerde eğer yatağımda yatıyor olsaydım bugunun ehemmiyetini belki net göremeyecektim. anneme ve babama, küçüklüğümde beni bando takımına katılmamı sağladıkları için, özellikle bugunu daha net anlayabilmemi sağladıkları için, sonsuz şükran borçluyum.
2 günde 3 sivil vatandaş dahil toplam 32 şehit. Tabii bu operasyonla birlikte şehit sayısı artmazsa ne ala.
ama biz hala tayyibe facebooktan edilen hakareti tartısalım hah kıcım!
pis sinirliyim uzun zaman sonra girdiğim entry bu olmamalıydı.
allah belalarını versin pkknında bunu bitiremeyen bu devlet başında olan kendini bu devletin baskanı sananlarında.
her geleni yok sayıp darlanmaksa benim tarzım
her gelene hırlayıp harlamaksa farzım
her gidenin ardından ahlanmaksa arzım
belki de bana benim gibi bir ahmak lazım...
