renkleri, sahneleri, karakterleri ve gerçekçi mekanları ile beni benden aldı.
her sahnesi gerçek. her sahnesi samimi.
engin günaydın'ın en güzel çalışması olduğuna inanıyorum.
bilgisayar başında pek olmayan yazar.
tutup da ben artistim ben mükemmelim demeyecek yazar aynı zamanda.
(bkz: illumination)
o kadar okuyup da bi kutsal kitap yüzü görmemiş,hücrenin kendi kendini yontup şekillendirebileceğine inanıp bunu dışarıdan bir gücün yapabileceğine inanmayan bir yazar değildir.
