bayram tatilinde yüz kez almaya kalktığım ve her seferinde tereddüt edip almaktan geri vazgeçtigim telefon. Sonuç olarak alamadım bu kararsızlıkla tabi. Ama nereye gitsem nerde okusam hep övülen bi telefon ve hiç olumsuz bişey duymadım. Son olarak sözlükten de görünce şimdi almadığım için pişmanlık duyduran telefon oldu benim için. Kullananlar hep böyle memnun kalsın da biz de alalım artık...
ilkokul 4 e kadar ağlayarak yaptığım sınıf öğretmenimin zorlaması ve arada bir yoruldum diye geçici olarak işimi başkasına verip sonra tekrar beni başa getiren öğretmen falan filan cümle karıştı ışte öyle. Çocukluk
küçüklüğümden başlayıp 21. yaşıma kadar devam etmiş ve hala devam etmekte olan insanı her şeyden soğutan, dünyadan bıktıran lanet bir şey. Boyun eğmek demeyelim de anne ve babaya saygıdan dolayı katlanılan şey diyelim.
hele bi üniversite bitsin.
(hayatının en güzel yıllarının bu baskıyla geçmesi ne boktan).
şuan yaptığım şey.
yani ne kadar boş olduğunu görün internete girip gezin gezin, bikaç şey öğrettilkten sonra kendi halinize bırakıp belli bi saate kadar sizi burda tutsunlar boş boş...
not: ben şanslıyım istediğim saatte gelip istediğim saatte gidiyorum tanıdık torpili.
eski heyecanını kaybetmiş. Önceden girilip saatlerce çıkılamayan, şimdi ise girip bir göz gezdirdiğimiz -ya da benim öyle yaptığım- sıkıcı olan, telefonlara yönlendirilebilen -bence çok gereksiz- özelliğiyle dışarı dünyaya da sahip olan ne kadar sosyal gözükse de insanları sosyal olmaktan soyutlayan sosyal! bir araç.
