rebetiko'nun en güzel eserlerinden biridir kuşkusuz. sözleri itibariyle biraz uçuk kaçık görünse de melodisi insanı alır götürür. rosa eskenazi'nin sesinden dinlemek için:
önce cemaate yakın olmalıdır. sonrasındaysa galatasaray kökenli olmasına dikkat edilmelidir. yabancı bir teknik direktör mü? asla? neden mi? nedeni açık. yabancı teknik direktör beraberinde tarafsızlığı getirecektir. o zaman taraftarlar her türlü ard niyeti bir tarafa bırakacak ve bölünme sona erecektir. olmayacak iştir.
altınoluk'taki evinde hapis yatmaktaymış. devlete olan borçları yüzünden üç evine ve bir yazlığına haciz gelmiş. son olarak da maliye, emekli maaşına haciz koymuş. geçim sıkıntısı çekmekteymiş. strangerthanparadise çok üzülmüş bu duruma. yataklara düşmüş.
senaristlerin fareye koydukları "heloise" ismi sevdiği kadının babası tarafından istenmeyen desmond'ın hikayesi için hoş bir sürpriz. zira "abelard" heloise'ye aşıktı fakat onun amcası tarafından istenmemiş ve hadım edilmişti. o da bir manastıra kapanıp 20 yıl boyunca aşkıyla mektuplaştı. (bkz: abelard ve heloise)
kapıyı açan şahıs sanırım ben'in casusuydu. fakat niye açsın ki? ben'den talimat almış olması gerçeğe aykırı olur. akla yatkın tek bir sebep var. o şahıs sayid'i ve desmond'ı yakından tanıyor. kapıyı michael açmış olabilir mi acaba?
bu geceki bölümüyle bazı ailelerin hayatını değiştirebilecek dizi. şöyle ki; kerem ab grubu kana sahip bir annenin 0 grubu kandan bir çocuğa sahip olamayacağını öğrenir. finalde annesine sorar: benim annem kim? demem o ki bu tıbbi bir gerçek ise annesinin kan grubunun ab olduğunu bilen 0 kan gruplu evlatlar bu bölümü seyrettikten sonra acı gerçeği öğrenecekler. mizahi oldu bu ama aslında çok dramatik. tanrı yardımcıları olsun...
bu akşamki bölümüyle ciddiyetsizliği konusunda şüphem kalmayan yarışma programı.Şöyle ki:
final sorusunda "ayışığı senfonisi"nin bestecisi soruluyor. ki bir dumur olma durumu yaşamaktayım. ama hemen anlıyorum aslında ayışığı sonatı'nın sorulduğunu. neyse ahmet çakar aslı astarı olduğundan şüphe duyduğum populer bir öykü anlatıyor. o sırada fonda da eserden bir bölüm dinletiliyor bizlere. ama araya patetik sonatın ikinci bölümü kaynıyor. sonra tekrar ayışığına dönüyoruz. sonunda neyi sorduklarından, çaldıklarından bi haber insanlar tarafından ciddiyetsizce hazırlanan bir program olduğu hükmünü veriyorum ben de. ayıptır ve yazıklar olsundur.
"vıcık vıcık oldu, tıkandı artık" derken bugünkü bölümüyle ince bir manevra yaparak önümüzdeki magazin gündeminde yine başa güreşmeye aday olmuş dizi. şimdi soru şu: umut bebek öz babasında mı kalmalı yoksa, onu herşeyi göze alıp sahiplenen üvey babasında mı? hepimize kolay gelsin...
sözlerinin arasında "ben türkiye cumhuriyeti başbakanıyım" deyişi çok manidar. hazmedememiş hala hazmedememiş. "neymiş, birine ben sayın demişim" cümlesi de yeme yanında yat cinsinden.
kimseden bir fayda ummam ben, dilenmem kol kanat,
kendi boşluk, kendi gökkubbemde kendim gezginim,
bir eğik baş bir boyundurktan ağırdır boynuma;
fikri hür, irfanı hür, vicdanı hür bir şairim.
"allah var diyelim göte gelecek olan sensin. eğer yoksa bize bir halt olmayacak. ne diye kıçını yırtıyorsun" sözlerini inanan birine söyletmesiyle takdir edilesi eylem. işte mantık bu: "varsa hepimize, yoksa sikimize". demek ki kayıtsız şartsız bir inanma durumu yok bu zihniyette. inanmayı yanılma payı bırakarak tercih etmektir bu. en az bilinç altından ya varsa vurgunuyla ürkerek ateist olmak kadar çirkindir ve komiktir. onlarca kabul içinden birini seçersin ve özgüvenle ölümü beklersin. bunu yapamıyorsan bıdı bıdı etmenin de bir alemi yoktur.
mantıksızlığı aşikar olan durum. tabii ya. bir yanda geçmişte de kalsa kendi alanında zirveye oturmuş bir spor adamı. diğer tarafta cehaletiyle, beceriksizliğiyle nam salmış; dışişleri bakanıyken kaddafi karşısında ezim ezim ezilmesiyle, cumhurbaşkanıyken bir kral bozuntusunun ayağına gitmesiyle türk dış siyasetinin en aşağılayıcı olaylarını sahnelemiş şahsiyet. 8000 ytl vermek yerine bu adamın parasını alacaksın. ama sattığı onurumuzu hangi para karşılar onu da merak ediyorum doğrusu.
bunu başarmak ne mümkün be kardeşim? kendini ve ülkesini küçük düşüren bir başkomutana pek alışık değiliz. hadi anladık başbakanımız yok artık, karar mekanizması yerlerde sürünüyor, o ve doğal olarak kendisi acınası durumda. bu konuda içimiz yanıyor. peki yürütme erkinin en tepesindeki şahsiyete ne demeli? hükümetin aciziyetini pekiştirmek için elinden geleni yapıyor. sanki bizler de bu zihniyeti eleştirmeye can atıyoruz da işimi gücümüz yok bunların gerzeklikleriyle vakit geçiriyoruz. tabii bunu farkeden midesi geniş sözlük yazarları da ince ayar içeren başlıklar ve entirylerle duruma el koyuyorlar. yani tamam. bu ülke satılık insanlarla kaynıyor. menfaatlerimizden ve daha da önemlisi milli onurumuzdan feragat etmeyi göze almış çiğ siyasetçiler, bürokratlar, gazetecilerden geçilmiyor bu ülke. peki ama bunların eleştirilmesine tahammul bile edemeyen sözlük yazarlarına ne demeli? ben en çok bu duruma içerliyorum.
onu şak şak alkışlayanların, pohpohlayanların, yanlışlarını görmeyenlerin ya da görecek kabiliyete sahip olmayanların sorumlu olduğu olaydır. şimdi burada ah vah diye zırlayanlarla aynı zihniyette olan o zamanki dedeler, neneler onun önünü demokratik platformda tıkayabilselerdi bu tatsız olay hiç yaşanmayacaktı. üst üste yaptığı hataların ardından tahkikat komisyonunu adı altında yasamanın üzerinde tepeden inme bir organ kurunca türkiye cumhuriyeti fiilen sona erdi ve askeri müdahale gerçekleşti. menderes'in idamı ise bu olayın cinayet olarak nitelenebilecek acı sonucuydu. olan bahtsız başbakana oldu. peki ya yanlışların yılmaz savunucusu çiğ zihniyet eridi mi? asla. yanlışlarına yanlış eklemeye, kör gözlerle yaşayıp bu ülkeye kılavuzluk etmeye devam ediyorlar. yine nerelere gittiğimizi görmüyorlar ya da göremiyorlar. ondan sonra da orda burda bu tür konuları gündeme getirip ahkam kesiyorlar.
edit: Bu arada şunu da düşünmeden edemiyorum. 1959 yılında türk heyetinden 14 kişinin öldüğü londra'daki uçak kazasından menderes'in sağ olarak kurtulmuş olmasının ilahi bir kaynağı olabilir mi acaba? bu tür şeylere kesinlikle inanmasam da ülkemdeki muhafazakar zihniyetin düşünme yöntemini uygulamaya çalışıyorum ve onlara soruyorum. tanrı acaba onun bu kadar kolay kurtulmasına izin vermemiş olabilir mi? asla inanamayacağım ve onaylayamacağım acımasız ve çirkin bir düşünce bu. ama bu tür zehirleri bilincimize akıtanlar da yukarıda bahsettiğim kılavuzlar değil mi?
rolling stones'un çağdaşı grup the animals'ın coverını tek geçerim. eric burdon'un o kışkırtıcı yorumuyla şarkının bazen bu gruba ait olduğu düşüncesine bile kapılıyorum.
kurtlar vadisi'nde tesadüfen gördüğüm, mükemmel ses rengina ve olağanüstü diksüyonuna hayranlık beslediğim tiyatro sanatçısı. . sarı zeybek adlı belgeselde de mehmet atay ile beraber döktürmüşlerdi.
olmayan zihniyettir. bu zırva başlık yalnızca bu ülkenin kaderiyle sorumsuzca oynayan akp yalakalarının devletlerinin kaybolduğunu gören ve başssız olmalarının acısını yaşayanları soktukları kılıftır. olanlardan dolayı akp'yi aklı selim kimse sorumlu tutamaz tabii ki. yıllardır bu belayla mücadele ediyoruz. şiddeti bazen artıyor bazen azalıyor. sorun akp'nin ülkemizi etkisiz eleman durumuna sokmasıdır. dış politikada bizi hissizleştirmesidir. elbetteki ampullerden bunu analamalarını beklemiyorum. ama yine de yaydıkları loş ışığın olduğu her yerde bulunmayı kendime bir borç biliyorum artık.
bilnçaltında akp'yi bir şekilde aklamaya çalışan yalakaların son zırvası. kimse böyle birşey olacağını düşünmüyor. hatta bu hükümete yapılan eleştiriler ırak'a giremediğinden de değil. sorun vatanımızın başssız olmasında. insanlar liderlerinin ağzının içine bakıyorlar. ama başbakan medyadan dert yanıyor. kendi derdinde hala. üstüne üstlük güven verici adımlar da atamıyor. ayaklarını yere güm diye vursa sadece kendi iradesiyle sınır ötesi harekata "hayır" dese yine problem yok. ama en büyük görev kendisine düşerken yol gösterici olacağına tıkanıklık sebebi oluyor. bunu görmeyen, görmek istemeyen ya da görecek kalibreden yoksun insanlar da yok yaşar büyükanıt gitsin yok harekatla pkk bitmez gibi savunma mekanizmalarının ürünü olan konuları gündeme getiriyorlar. büyükanıt istifa etsin ona da tamam. ne olacak? sözde başbakan evrim geçirip ülkemize önderlik mi yapacak? sorun bu işte. devletimiz kayıp...
dünkü rezalette büyük payı olan kitledir. yanlış anlaşılmasın. elbette ki dünkü acımızdan sorumlu tutmuyorum onları. dünün insanlık açısından en büyük rezaletinden bahsediyorum. hiçbir şey olmamış gibi referandumda pis pis sırıtıp, oyunu kullanıp sonra da gayet lakayıt bir tavırla basın açıklaması yapan, kendini eleştirenlere karşı anında savunmaya geçen başbakanın tarihe geçen davranışından bahsediyorum. bu egoizm unutulacak cinsten değil. farklı başlıklarda sürekli değiniyorum bu ayrıntı denilip geçilemeyecek olaya. doğal olarak onu ve partisini çılgınlar gibi seven insanların bu konuya bakış açılarını da çok merak ediyorum. önce başbakanın ve sonra eğer bu davranışını tasvip edenler varsa onların piskolojik durumlarının incelenmesi gerektiğini düşünüyorum. ve umuyorum piskolojik sorunları vardır. aksi takdirde insan yanları konusunda şüpheye düşeceğim kesindir.
kaba bir hesapla:
70-15=55(kürt nüfusun arındırılmış hali)
55-(55*0,47)=29(yaklaşık)
ulaşılabilecek sayı en fazla 29000000'dur.
yüzde 47'yi düşmemin sebebi onların beddua etmeyeceklerinden değil de buna hakları olmadığını düşünmemdendir. sonuçta türkiye şu anda dış politikada bir hiçse, gelecekle ilgili kaygılarımız tavan yapmışsa onların bundaki payı yadsınamaz.
bir "farkında olmama" ya da "farkında olup salağa yatma" durumunun göstergesi olan insan topluluğudur. yani bilinçli ya da bilinçsiz olarak çelişki içinde olan zihniyet. daha da ötesi için:
