Olmadı, yapamadım, onu kaybetme korkusu yüzünden onu kaybettim. benimleyken hep mutlu olurdu ama artık benimleyken sıkılmaya başladı, gitmek istedi ve son olarak bugün hiç gelmedi. oda gitti, onuda kaybettim, yine ve yeniden ben kaybettim. Oysa ne güzel gelmişti bana gülerek ve güldürerek, gülerek ve aşık ederek.. Ama o artık yok, gitti..
Aslında doğrudur. Karşılıksız kalan sevgi büyür, aşırı büyüyen sevgiye aşk denir, aşklarsa hep platoniktir..
Ama unutmamak gerekir ki kadınlar arkalarına bakınca hep "ben kaybettim" derler içlerinden, dudaklarının aksine..
Şerefsizliktir. kimse kimseyi dış görünüşüyle yargılayamayacağı gibi; kimsenin kalp kırmaya, böylesine can yakmaya hakkı yoktur. insanların kusurları eşittir. kimi kalpte, kimi dışta..
Sevgisi, emeği, kalbinin her atışı boşa gitmiş erkektir. seven erkek ağlamaya mahkumdur. Sevginin her türlüsü belli bir yerden sonra yetersiz gelir sevgiliye.. en sonunda bitirir nedeni bilinmeden..
Çünkü herkes gitti, çünkü herkes gider..
Ergen sakızı olmuş hede. Şu an 7- 16 yaş grubunu iyi kotkuttunuz, tebrik ediyorum. zamanında bizi cinle, ruhla korkuturlardı, bu angut nesli piramitle, üçgenle korkutuyorlar. yazık lan bizde böyle mal mıydık acaba..
Sokakların, caddelerin , sahillerin , sözlüğün, arkadaşların ve diğer herşeyin bana yalnız olduğumu hatırlatması. Bir tek alkol anlıyor beni, ne yapayım yani?
Kendi sağ omzuna yaslanıp sessizce ağlamaktır. Artık atmaktan bıkmış olan kalbe yalnız olduğunu bir kez daha hatırlatmaktır. 2 öğrenci demek yerine 1 öğrenci demenin verdiği ince ve keskin acıyı yaşamaktır..