1. sınıftayken hemen hemen herkesin öğrendiği bir tekerlemedir.
birgün birgün bi çoçuk eve de gelmiş kimse yok.
açmış bakmış dolabı şekeri sanmış ilacı.
uslu durmadıkları zaman şaplağı hak eden canavarlardır. herşeyi yapıp dur diyince durmazlar vurunca da ağlayıp annelerinin arkalarına girerler hiç bişi olmamış gibi işte o zaman allah bize sabir vermeli.
