pembe fili düşünme kitabında şöyle bir yazı vardı.
"zamana bırakmak değil,zamanla ne yaptığımız önemliymiş" diye. bilmiyorum ama ben haklı buldum. birileri için birşeyler için sızım sızım ağrırken içimiz o birileri devam ediyor ya da o birşeyler başkalarının oluyor. kalkıp koşmak lazım.
fuzuliye sormuşlar sevmek mi? sevilmek mi?
o da sevmek demiş,çünkü sevildiğinden emin olamazsın. velhasıl sevgi karşılığını bulursa cennet olur dünya. ha bulamazsa göt kaldırmaktan başka işe yaramaz kadın/erkek farketmez. fazlası bazılarına iştee neysee mübarek kandil. gönlümüze göre versin rab.
