Klasiktir. Her canlı bir gün tadacak, herkes bir gün yaşayacak vs vs.
Ama kapımızı çalana kadar bu soğuk gerçeği görmeyiz, görmek istemeyiz, umursamayız, unutmaya çalışırız.
Son 4 gün içerisinde iki yakınımın -kan bağı yok, biriyle akrabalık bağı var- ölüm haberini aldım. Artık yoklar. Belki de 50 yıl sonra hiç yaşamamış olacaklar. Adı, sanı, kim olduğu bilinmeyecek; belki mezarları bile yok olacak; adı yazılı bir taşı bile kalmamış olacak.
Daha henüz anne, baba, kardeş, eş, çocuk gibi birinci dereceden bir yakınımın ölümünü tatmadım.Bilmiyorum da o psikoloji nasıldır. O psikoloji, o yıkım, o yalnızlık duygusu...
Şimdi bu entryi giriyorum ama 3 gün sonra ben de yukarıda bahsettiğim gibi unutacağım bu gerçeği. Ama unutsak da oralarda bir yerlerde, tüm soğukluğuyla var bu gerçek arkadaşlar.
Öğrencilikten daha güzel bir şey varsa, öğrenciyken aynı zamanda çalışarak para kazanmaktır.
Genel olarak hiçbir zaman para sıkıntısı yaşamazsın. Çoğu arkadaşın geçim sıkıntısı içerisindeyken, sen o konuda daha rahatsındır. Daha çok sosyal aktivite yapabilir, daha çok içebilir, daha çok gezebilirsin.
iyimser bir değerlendirme.
Hele gece tarlabaşı, esenler, esenyurt, bağcılar gibi yerlerde bir dolaşmaya çalışsın bakalım sevgili hanımlar, başlarına neler gelecek.
