aslantepe'de galatasaray taraftarının haksız protestosunun ardından galatasaray'ın başına gelen; ilahi adaletin varlığını kanıtlarcasına yaşanan, sırlar dünyası tadında olaylar silsilesidir.
ilk olarak, pek değerli başbakanımız recep tayyip erdoğan'ın konuşması ilgimizi çekti. stadın daha galatasaray'a tam olarak verilmediğini, devletin isterse stadı paşa paşa tekrar alabileceğini ima eden bir konuşmaydı bu. neyse ki kendisi seçimlerin yaklaştığını fark ederek, normal süreçte işleyecek olan "protestocuların yakalanıp cezalandırılması ve galatasaray taraftarının itin götüne sokulması" kısmından feragat etti.
derken, yönetim içinde çok enteresan şeyler dönmeye başladı. kişilerin içlerine nifak tohumu ekilmişçesine yaşanan zıtlıklar ve ardından başgösteren parçalanmalar, 27 mart 2011 galatasaray mali kongresi ile son raddeye vardı. adnan polat her şeyi biliyor, ama elinden sadece "yazıklar olsun" diye serzenişte bulunmak geliyordu.
ve bugün, tanrının gerçekten sopasının olmadığını, bir ülkenin garip başbakanını, garipliğinden faydalanıp mağrurca protesto edersek başımıza neler geleceğini görmemizi sağlayan olaylar gerçekleşti.
bir devlet televizyonu, zor günler geçiren bir takımın, yine zor günler geçiren kaptanının yaptığı ahlaksız davranışı, sadece halkı bilinçlendirmek için yayınladı.
evet. ve bu yüzden:
devlet televizyonunun sırf halkı bilinçlendirmek için, allah bilir kaç para sayarak aldığı vtr,
videoda, bu çok ayıp şeyleri yapan herkese, adnan sezgin, arda, ayhan ve sabri'ye, teker teker ağızlarının payının verilmesi,
vtr'de çok çok ayıp şeyler söyleyen söz konusu kaptanın, bilinen diğer, eski takım arkadaşları gibi cemaat müridi olmaması, dolayısıyla kendisinin birinci dereceden kafir olması ve bu videonun yayınlanmasının müstehak olması,
devlet televizyonunun kesinlikle art niyetli olmadığını kanıtlar. lütfen, sizi mantıklı olmaya çağırıyorum.
olanlar bunlar, renktaşlarım. ama bence biz yatalım kalkalım, adnan polat'ın pornosunun verilmediğine dua edelim.
doğrusu: "lost yayınlayacak stv'ye alternatif isim ve afiş önerileri" olacak başlık.
yabancı dizilere pek yabancı olmayan, bir dönem "my name is earl" dizisini, "hakkını helal et" adı altında vermiş olan stv'nin, lost dizisine benzer bir yapımla karşımıza çıkabileceği aşikar.
yayınlarını severek takip ettiğimiz bu kanala, böyle önemli bir yapım konusunda isim ve afiş önerisinde bulunmak, boynumuzun borcu.
yazdığı şarkı sözleriyle, gerek anlam, gerekse derinlik bakımından allen poe'yu bile solda sıfır bırakan ulu ismail yk'nın yeni albümündeki hit parçasında, sitede her türlü erkeğin olduğunu vurgulamak için geçen, karakter sınırı yüzünden yanlarında bulunan çılgın ayhan'ı ekleyemediğim, facebook ağını kasıp kavuran üçlü.
efendim bu adamlar insan değil, resmen birer ilah. klibi izlerken kendilerini gördüm, gözlerime inanamadım; "yok yok, yanlış görmüşümdür canım" deyip kendimi avutmaya çalıştım ilk önce. mamafih videoyu geri sardığımda, acı gerçekle karşılaştım...
tamamen gerçektiler.
o günden beri çirkinliğime lanet okuyor, aynaya bakmaya korkuyorum. aynada gördüğüm şey bana bir canavarmış gibi geliyor. sevgilim, durmadan sorduğum "sence ben çirkin miyim lale?" sorularına dayanamayarak benden ayrıldı.
kendilerine, özellikle çılgın ayhan'a benzemeye çalışma girişimlerim oldu. hiçbirinde de başarıya ulaşamayınca pes ettim.
siz siz olun, aşağıdaki ulu yk videosunu 2:39'dan itibaren izlemeyin.
- "voehananıskiim, çar yatıyo lağğn" nidalarıyla, yemekte olduğun tavuğu fırlatıp, yağlı ellerinle klavye tuşlarına zihinsel engelli gibi basarak, ölmek üzere olan karakterini kurtarma çabasıdır.
- ebeveynlerin yatmasını avını bekleyen bir timsah gibi bekleyip, ebeveynler yattıktan sonra yataktan ışık hızıyla kalkarak bilgisayarı açmak, kasanın sesine uyanmasınlar diye kasanın etrafını, annenin çeyiz sandığında sakladığı, gözü gibi bakmakta olduğu yastıklarla kapatmaktır.
- babanın kredi kartıyla online alışveriş yapmayı istemek, "geçen gün mehmet amcanlar'ı dolandırmışlar oğlum, hiç uğraşamayız şimdi bunlarla" cevabını alıp sus pus oturmaktır.
- annenin; "verme diyorum paranı şu rezil şeylere, git bişi'ler ye. bak millet 2 metre oldu, sen çük gibi dolaşıyosun ortalarda" serzenişlerini dinlemektir.
- "hacı bi' gold çeksem 30 milyona, bizim uğur abi'den de 10 gb çektim mi 50 ye, olur 80." tarzındaki hesaplamalarla, matematik profesörü seviyesinde matematik bilmek, çevreye; "olm benim dersler kesat ama, matematiğim çok iyidir aslında, bakma sen." şeklinde ahkam kesmektir.
- sa, as, afk, lol, noob, brb, res gibi terimleri yaşam felsefesi haline getirip, "senin ananı bacını pk'larım bak" şeklinde gerçek hayata uyarlamaktır.
- her server'da; "the_ottomans" , "yeniceri" , "turks" , "turk_power" , "bozkurtccc" gibi clan/guild/union'lara rast gelmek ve dolayısıyla server'a yabancılık çekmemektir.
- internetkafede gördüğünüz, kendinizden yüksek level'li bir karakteri oynamakta olan insana sokulup; "abi, skiller'e bakabilir miyim?" demek, skilleri gördükten sonra oracıkta orgazm olmaktır.
- karakter soyma, item çalma davasına, en az bir kere dayak yemiş olmaktır.
- elektrikler kesildiğinde, "lan sadece bizim evde gitmiştir belki" diyerek evden çıkmak, apartmanın ışığını yakmayı denerken arkanızdan kapanan kapıyla, gecenin 1'inde, terlik ve boxer'la dışarıda kalmaktır.
- lag'a uğradığınızda veya dc olduğunuzda, ttnet'in anneannesine (?) sövmektir.
-çokbilmiş,
-geveze,
-ilginç bir şey söylediğinde, etrafındaki büyüklerin şen kahkahalarla gülerken bir yandan da; "çocuktan al haberi. işte kuzum, yeni nesil böyle" dediği,
-çok küçük bir zaman diliminin sonunda, gittiği misafirlikte de gevezeliğine ve çokbilmişliğine aynı şekilde devam eden,
-okuldaki öğretmenlerinin de kendisine gülmesiyle, bir dönem arkadaşları arasında ilah olarak görülen,
-fazla şımartılmanın sonucunda yüzsüz olmuş,
-dışarıda gördüğü her şeyi isteyen,
veletlerdir.
şimdi efendim, bu küçük insanlarla pek bi' alıp veremediğim yok. bazı zamanlar onların küçük, saf çocuklar olduğunu düşünüp kendimi teselli edebiliyorum. ama gelin görün ki; ne zaman böyle bir şeytanla yakın bir etkileşim içinde bulunmak zorunda kalsam ***, sinirlerim, bir tl'lik deterjanlarla yıkanmış çarşaflar gibi yıpranıp, piç oluyor. sinir katsayım, yök oynuyorcasına, sürekli kalkıp iniyor. kulaklarım, cumhuriyet tre... bu kadar benzetme yeter, anlamışsınızdır artık.
bu parazitlerin belli başlı saldırı teknikleri var. az önce bahsettiklerim, bu kemirgenlerin durmadan abuk subuk şeyler söyleyip, saçma sapan sorular sormasından sonra insan psikolojisindeki büyük yıkımı gözler önüne sermek için yapılanlar.
sırada, fazla şımartılmanın sonucununda yüzsüz olmak, ardından gelen her şeye sahip olma isteği var.
bu bölümde ele alacağımız üç aile, bahsi geçen canavarların milleti nasıl sömürdüğünü anlamanıza yardımcı olacak. ilk ailemiz üç çocuklu. çocukların birisi okula başlamamış, ikisi ilkokulda. anne çalışmıyor, babanın da orta düzeyde maaş getiren, ailesini kıt kanaat geçindirebilecek bir işi var. babanın eve dönmesinden sonra yaşanan olayları göz önüne getirelim;
b: dağ gibi yüreği olan baba, a: realist anne, çbç: çokbilmiş çocuk
a: hoşgeldin bey.
b: hoşbulduk.
a: mis gibi fasulye yaptım. hemen üzerini değiş, sofraya gel.
b: tamam, geliyorum.
çbç: babaaa, bugün buse'de winx'li çanta gördüm. bana da alsana onlardan.
b: tabii alırız akıllı kızım benim. yarın sor gel bakalım ne kadarmış.
çbç: sordum zaten baba. 60'a almışlar evrim kırtasiye'den.
(anne-baba birbirine bakar)
b: tamam kızım. hadi yemeğini yediysen git odana.
a: delirdin mi sen bey? nasıl alırız o çantayı? buzdolabının taksidi devam ediyor hala.
b: bilmiyorum fatma. bakarız bir çaresine, allah büyük.
2.ailemiz, ülkemizde orta-iyi arası bir düzeyde kabul edilen, bir evleri, bir de arabaları olan bir aile. iki çocukları var. çocukların ikisi de ortaokulda.
b: baba, a: anne, çbeç: çokbilmiş ergen çocuk
a: hoşgeldin hayatım.
b: hoşbulduk canım.
a: mis gibi fırın et yaptım. üzerini çıkar, hemen gel.
b: tamam, hemen geliyorum. *
çbeç: babaaa, cansu da almış şu bahsettiğim botlardan. bana da alsanıza bi' tane.
a: amaaan, ne o öyle ayı ölüsü gibi bot? olmaz öyle şey. hem çok pahalı da. on beş tane bot alırız o fiyata.
çbeç: ya banane yaaa! ühühühü... bu ailede benim dediğim hiç olmuyor zaten! hiç dediğimi yapm...
b: tamam kızım ya. yarın gidip bir bakarım.
3. ve son ailemiz, türkiye'de %1, belki daha küçük bir dilime giren, inanılmaz zengin, cool adamvari yaşam süren bir aile. tarabya'da villaları, cafcaflı arabaları felan var. bir çocuk sahibi olan ailenin, bir golden retriever, iki terrier, iki huskey olmak üzere beş tane de köpeği var.
b: baba, a: anne çbaç: çokbilmiş azgın çocuk
a: welcome, sir.
b: we found nice (bkz: hoşbulduk) madam, tiheheh (kendi çapında espri yapan entel gülüşü).
a: ehehe. hadi röbdoşambr'ını giy, ikinci yemek odasına gel. maria (rus hizmetçi) yine şarap soslu pekin ördeği yapmış.
b: şarap soslu pekin ördeği mi? ne kadar banal, kim yiyecek onu yahu! söyle, gitsin lassie'ye versin. sen de hazırlan, boğaz manzaralı, harikulade bir restoran gördüm gelirken.
a: ediz (çbaç) de gelsin mi?
b: gelsin. *
çbaç: babaaa, (fark ettiyseniz babaya hitap tarzları, sosyoekonomik durum ne olursa olsun değişmedi. bu da, özünde hepsinin aynı ruha sahip olduğunun kanıtı.) bugün marcus'un playstation 3'ünü ve 300 oyunlu oyun koleksiyonunu gördüm.
b: irfan amcanlar playstation 3 hediye etmişti ya sana geçen geldiklerinde oğlum? hatta sen beğenmemiştin de, maria ablana vermiştik, o da memleketine yollamıştı?
çbaç: yaa olsun! ben playstation 3 ve o oyunların aynılarını istiyorum. çok güzel oyunlar vardı orada. böyle bi' kılıçlı adamla gidi...
a: tamam oğlum, yarın baban getirttirir. hadi, önündeki karideslere hiç ellememişsin bak?
çbaç: ben sadece maria abla'nın kucağında yemek yerim. kaç kere söyleyeceğim size bunu! (yazarın notu: bahsi geçen rus hizmetçi maria abla, inanılmaz güzel bir vücuda, dolgun göğüslere sahip, evin içinde mini etek-dekolteli dar t-shirt kombinasyonuyla gezen bir bayan olmakta olup, evin erkeği (?) ediz de, 8-9 yaşlarında bir velettir.)
b: ahaha oğlum, baban gibi çapkın mı olacaksın sen de büyüyünce?
a: genç adamlar, muhabbetiniz bol olsun! ediz, eve gidince doğruca odana, iki gün atv sürmek yok!
...
gördüğünüz gibi, aile, nerede, ne şekilde yaşıyor olursa olsun, bir çbç'ye sahip olmaları durumunda sırtlarını doğrultamaz, kendi isteklerine para harcayamaz hale gelirler. bu ülkedeki krizin, işsizliğin ve benzeri durumların tümü, %92.74 oranında çbç'lerden kaynaklanmaktadır.
eğer bir gün siz de bir çbç'ye denk gelirseniz, en yakın safe zone'a (buradaki safe zone; çocukların giremeyeceği herhangi bir ortamdır. kahve, iddaa bayisi, hatta oto galeri bile can kurtarabilir.) , koşar adımlarla ilerleyip, takip edilmediğinizi anlayana kadar mekân değiştirmenizi öneririm. eğer başınıza musallat olan bir çbç varsa, bana pm aracılığıyla başvurabilirsiniz.
hesap makinesinden daha hızlı işlem yaptığını, bilgisayarlardan ve kodlamalardan iyi anladığını iddia eden, daha bu durumları doğrulayabilecek bir durumuyla karşılaşmadığım -fakat ileride bahsedeceğim efsanelerde bu özelliklerin yer almasıyla kısmen inandığım- hocadır da aynı zamanda.
kendisi, gençken türünün en iyi örneklerinden biri olmakla beraber, zirvedeyken bırakmamış, hata yapmıştır. (negzel iş valla, oh.)
zamanında kendisiyle ilgili kulaktan kulağa yayılan; "olm, adam on kaplan gücünde anlatıyomuş lan" , "abi herif resmen kitabı beyninin içine sokuyor, anlamaman mümkün değil" gibi efsaneler, zamanla, hocanın giderek artan dalgınlığı ve unutkanlığı nedeniyle inandırıcılığını yitirmektedir. öyle ki; hocanın şimdiki durumunu bir on sene öncenin mezununa anlattığınızda, "h.ssiktir lan ordan, selçuk hocam aslanlar gibidir benim, koçtur o koç." gibi tepkilerle karşılaşma olasılığınız büyüktür.
bunun yanında; güleryüzlü, sabırlı oluşu, öğrencileriyle iyi iletişim kurabilmesi, arada anlattığı, öğrencilerin motorlarının biraz olsun soğumasına fırsat verebilen hikayeleriyle, on kaplan olmasa da, 9.75 kaplan gücünde olduğu hala bilinmektedir. (bkz: sana puanım 9 kankam)
kendisi her ne kadar test olarak verdiği sınavda bazı soruların klasik olduğunu iddia edip, genç, körpe, garip öğrencilerin puanlarını çatır çatır yemiş olsa da; ders anlatımı bakımından geçmişten günümüze pek bir özelliğini yitirmemişliğiyle, bazı öğrenci kitleleri tarafından sevilmekte, dalgınlık ve unutkanlıkları, hocada bulunan tatlı nitelikler olarak görülmektedir.
