Hala varlar, aramızdalar.
Ankara'da bu tipler kendilerini camları filmlenmiş, arka camı; ''Angara style", "Kiss me beybi", "Ankagara vatan, demet mekan", "Gızlar dura dura hiç olur, oğlan dura dura goç olur" v.b. Etiketlerle süslenmiş Doğan slx içinde caddenin ortasında "sıfır çizmek" veya "sekiz çizmek" adı altında beyin s*ken gürültüye maruz bırakmak süretiyle gösterirler. Allah, onların canını
alsındır. Annesi kişisi arkasından en fazla üç gün ağlar dördüncü gün mahallesinde oturup çekirdek çitlerdir.
(bkz: bizim mahallenin deli Mustafası)
Saatlerımızın 04.25'ı gosterdıgı an ıtıbarıyle; "keske ıyı sabahlar olarak acılsaymıs" gıbı dusuncelere yer bırakan dostane bır soylem.
(bkz: tatlı rüyalar)
Anamur ılcesınde arkadaslarla yapılan ılk tatıldır. Eglencelı, unutulmaz anılarla doludur. Cok vasat bır yer olmasıyla beraber kucuk bır kasabayı anımsatır.
olay Ankara'da 143 nolu bır otobuste gecmektedır.
Sabah saatlerınde tıka basa dolu otobusun on kısmında ayakta gıden, muhtemelen o sıra ozel gununde olan ablamız, agzına kadar dolu olan otobuse durakta daha da yolcu almaya calısan sofore;
- 'Bu ne yaa! Koyun gıbı yıgdınız otobuste hepımızı ust uste. Sıkayet edecegım sızı. Almayın artık yeter!!!' dıye veryansın etmek suretıyle tız bır ses tonunda bunları soylerken orta kapının basamagında duran halkın savunucu olan agabeyımız;
-'O nasıl laf! O ınsanlarda ıslerıne yetısmeye calısıyorlar. Suan onların yerınde bu sogukta durakta bekleyen sende olabılırdın be kadın!' dıye cıkısınca ablamız afallamıs olacak kı ne soyleyecegını bılememıs bır halde
- 'o kım yaa sana noluyo be!' dıye bagıran ablamıza, yıgıt agabeyımızın cevabı gecıkmıyor.
-'kımsem kımım Allah Allah...' cevabına, arkadasıyla yolculuk eden ben dayanamıyor ve...
- 'bır dost.' dıye hınzır bır cevap vermemle otobus ahalısının yarılmasıyla otobuste kı gergın havanın yumusaması bır oluyor.
