en çok can acıtan yalnızlık türüdür kalbin yalnızlığı.. onu yalnızlıktan kurtaramazsanız yer bitirir sizi, kurutur..
'yalnızlık ne ıssızlıktır ne kimsesizlik. yalnızlık insana en çok başkalarıyla çevriliyken gelen bir histir ki, kimileri buna, etraf kalabalıkken kalbin yalnız olması hali, derler.'
günlerin günleri kovaladığı, birbirini aynen tekrarladığı gerçeğini, Elif Şafak'ın Firarperest kitabındaki yazılarının daha ilk sayfasında yüzünüze vurduğu ve kitapta da yazdığı gibi aslında yaşamaktan değil yaşayamamaktan bıktığınızı fark etmenizdir.
