1bucuk gün önce açılmış olan sözlüktür. Alımlar direk yazar olarak yapıldığından forum havası buram buram yaşanmaktadır. Ayrıca orada yetkili bir abi sayılırım, moderator lazımmışsa demek ki.
Kişiye göre değişen bazı seslerin kişide aşırı stres, sinir ve kaygı oluşmasına sebep olan psikolojik rahatsızlık. Çıkan ses ne kadar düşük olursa olsun bir kez farkına varmak yeterli olur. Bastırabilmek neredeyse imkansızdır, tek çare bulunulan ortamı terketmek ya da sesin kaynağıyla medeni olmayan şekilde iletişime geçmektir.
Ne zaman rahatsızlığımı dile getirsem "napıyım? Yemek yemeyelim mi? Vs" gibi cevaplarla karşılaşıyorum. Arkadaş elimde olan bir şey mı sanki. O ses beynimi deliyor nasıl anlatayım derdimi size? Çoğu zaman yemekten doymadan elim titreyerek kalkıyorum. Ben çok mu seviyorum sanki yalnız yemek yemeyi. Ses çıkarmayalar nasıl başarıyor bunu onlar da insan. Lütfen arkadaşlar karşınızda bu durumdan muzdarip bir insan varsa anlayış gösterin. Hiç beklemediğiniz anda yumruk yiyebilirsiniz.
Ciddi bir asosyallik belirtisidir. Hayatın anlamını oturduğun yerden bulma çabasıdır. Yazın efendim yazmayın diyen yok size de yeriniz belli olsun, hobi olarak yine takılın başka yerde.
Genelde bana ters etki yaratan kişilik özelliğim. Tek beklentim değer verdiğim insanın bana da aynı şekilde değer vermesi. Bana değil de başkasına değer verdiğini hissedersem büyük kavgalar çıkıyor. Sonrasında tıpış tıpış özür diliyorum ve bu döngü sonsuza dek devam ediyor.
Sevdigim insan instagrama fotoğraf attı yarim saat önce filan, ailecek oturuyorlar. Bayramlaşma faslı filan herkes mutlu. Sevdiğim kız da mutlu. Yanındaki herif te mutlu... nişanlamışlar, ikisi birlikte akraba ziyaretine gidiyorlar. Ben paramparçayım ama herkes mutlu.
