dünyanın hiç bir yerinde yapılmayan, bu topraklara özgü bir saçmalık daha.
bilumum kahvehane, esnaf ve emekli çimentocular lokali muhabbeti.
dayılar sizin hiç işiniz yok mu. nasıl hesaplayabilirsin ha? nasıl yapabilirsin bunu?
nasıl benim araba 18 kuruş yakıyor diyebilirsin herşeyi anlarım da buçuk ne oluyor? adam bir de hiç utanmadan diyor ki "27 liraya datça'ya gittim bu arabayla".
lpg fiyatı her yerde farklı, araçların şehir içi ve şehir dışı yakıt tüketimleri farklı bunu nasıl kesin bir netlikle hesaplarsın.
haysiyet cellatları, aşağılık herifler yeter artık buna derhal son verin. hepinizden, gömleğinizin üst cebindeki uzun samsun'dan, sararmış bıyıklarınızdan, benim araba şu kadar yakıyor hacum demenizden, hırsınızdan bıktı usandı artık bu halk.
bir tek benim başıma mı geldiğini merak ettiğim olay. bim'e girdiğimde daima kasalar boş oluyor zira kasiyerler birçok işle ilgileniyorlar, ürün yerleştirme vesaire. o sırada siz boş olan kasalardan birine yönelirsiniz ve ekseriyetle kasiyer sizi diğer kasaya çağırarak ''buyrun böyle alayım'' der.
hayır %50 şansım var zaten neden hiçbir zaman tutturamıyorum ya da işin ucunda bir ibnelik mi var bilemedim.
geçen dönem yurttayız arkadaşla. gece 1-2 civarı karnımız acıktı ama öyle böyle değil. kyk yurtlarında kalan bilir kantin 11-11.30 gibi kapanır. odadaki zulada da bir şey kalmamış. mecbur dışarıdan söylücez ama o saatte hendek gibi bir köyde sadece dominos pizza açık. neyse napalım ne edelim derken domino's pizza'dan 2 tane classic pizza(sadece mozerella peynirli) söylenir ve sipariş notu kısmına "abi hayrına bir kaç parça sucuk da koyar mısınız, öğrenciyiz, sağolun:) " yazılır.. ve sonuç 2 tane sucuklu-peynirli pizza.
o gece hem karnımız doydu hem de mutlu olduk. daha sonra da o şubeye gidip teşekkür ettik arkadaşla.
evet çekinmiyorlar. osurmaya karar verip o an osuruyorlar.
çok denk geldim bu insanlara .aşırı dikkatli ve burnu hassas bir insan olduğumdan mıdır, gece yolculuğunu sevdiğimden midir bilemem hep yakalarım (gece herkes uyuyor sanıp salıyor ipneler,ben uyur muyum lan)
bir gün buzlu turizm ile eskişehir'e gidiyorum, acil gitmem lazım. gece vakti olduğu için de tren yok mecbur otobuse bindim ilginç bir seyahat oldu,bu seyahatim osuruk nedir, ne kadar keskin olabilir,insan osuruk kokusu ile nasıl çift görür,kedi boku aslında güzel kokuyor olabilir mi,ense köküne saplanan keskin ağrı ne sebeplidir sorularına cevap bulduğum seyahat olmuştu.
arkadaş osuruğun da bir şekli,bir derecesi olur. ne bileyim bu kadar keskin bir osuruk olur mu? o değil bu kadar keskin bir koku olur mu? coğrafyanın özelliği sanırım.arkadaş 4 yaşında çocuk osurur da bütün otobüs kokar mı? ne yedin sen minik eymen arda? nedir derdin koçum o yaşta? oyle osurulur mu devrem. ileride allah korusun kobay ederler adamı.
horlayan mı ararsın, osuran mı, sümküren mi. ulan nerdeyim dedirtmiş bir seyahatti. koridorda çocuklar sıralanmış uyuyor,ayaklarımın altına bişeye çarpar gibi oldum bi baktım bir çocuk kafası. yatırmışlar koltukların altına. hay allahım.
hani bir de bu şehirler arası otobuste ağlayan çocuklar var ya, hah onlar yoktu. bizim otobusdekiler direk anırıyordu.
lisede bir sevgilim vardı. ben izmit'te oturuyordum, o sakarya'da. bi arkadaşın doğum gününde tanışmıştık. tabi daha lise yılları(son sınıf) fişeğiz iki kelam ettikten sonra numarasını aldım. 2 hafta kadar sonra da sevgili olduk.
neyse efendim hatun kişisiyle 6 ay kadar bir süredir birlikteyken evlilik konusu açıldı. hiç de sevmem ama malum ilişkisi ne olursa ve ne kadar uzun süreli olursa olsun evlilik muhabbeti yapmayan kız sevgili yoktur. birkaç saat muhabbet ettikten sonra benden ne istersin diye sordum. bir erkek olarak hani.
başladı saymaya işte efendilik dürüstlük sadakat vs. (ben de bir yandan maddiyata gelmesini bekliyorum, sorumun asıl soruluş amacı da oydu zaten).
aynen şöyle demişti: "seni ailemin karşısına çıkarabilmem için kendi evin ve araban olması lazım, yoksa hem utanırım hem de kızarlar".
ben tabi bir şey diyemedim başta. koydu tabi bana. ne diyeyim ki babasını 10 yaşında kaybeden anne zoruyla meslek lisesine giden hayatta hiçbir varlığı, birikimi ve hedefi olmayan bir gencim daha. liseyi bile öylesine okuyorum bitse de gitsek havasında. neyse nedir ne değildir diye düşündükten sonra gece uzun bir mesaj yazdım hatun kişisine. ona istediklerini veremeyeceğimi, anne babasının karşısına çıkamayacağımı (biraz da laf sokmuştum hatırlamıyorum şimdi) ve ayrılmak istediğimi söyledim.
ahlar vahlar etti vs. mayıs 2014'de ayrıldık nihayetinde. ama ben hala o gün bana kurduğu cümlenin etkisindeydim. okul bitince hemen bir iş bulup çalışmaya başladım, ağustosun sonunda da ingilizce kursuna yazıldım (hani oyunlardan falan biraz ingilizcem var, kursa gidersem biraz daha gelişir o ingilizceyle sınava girerim belki bir şeyler olur ümidiyle). o sırada da yeni biriyle tanışmıştım. konuşuyorduk öyle. eskişehirde oturuyordu. daha yeni anaokulu öğretmenliği kazanmış. tabi bu süre zarfında da kendimi geliştirmeye çalıştım, gerek kültürel gerek kişisel anlamda.
neyse efendim gel zaman git zaman ben hem fabrikaya gidip hem de sınava hazırlanıyordum. yeni tanıştığım kişiyle de konuşuyorduk hala, ama yanına gitmedim hiç. ama gerek mesajlarıyla gerek telefondaki diyaloglarda çok destek oldu bana (ygs'den sonra yanına gitmiştim, o gün de sevgili olduk zaten). lys'ye girdim, tercih yaptım. kazandım be sözlük. hem de çocukluktan beri içten içe istediğim mesleği, ingilizce öğretmenliği'ni. o süre zarfından sonra da çok destek oldu bana. burs bulmak için uğraştı çok. hakkını asla ödeyemem.
e tabi yukarıda da yazdığım gibi ilişkisi olup da evlilik muhabbeti açmayan kız yoktur diye. birkaç diyalogdan sonra aynı soruyu ona da sordum sözlük.
evlilik için benden beklentilerin neler???
başladı konuşmaya: zaten seni bayağıdır tanıyorum, şöyle ol böyle ol demicem zaten öylesin. ama evlenmek için paraya ihtiyacımız olacak. ben öğretmen olur olmaz para biriktiricem. önce eşyalar için para biriktiririz, sonra da ev için kredi çekeriz. ben düğün istemiyorum ama annem adettendir diye ufak da olsa istiyor, merak etme fazla yük binmez "üstümüze" (annesiyle bu diyalogdan önce tanışmıştım), sonrasında da bakarız çaresine, ikimizin de mesleği güzel. aç kalacak halimiz yok ya, ikimizin de eli kolu tutuyor, çalışır kazanırız ekmeğimizi. o yüzden senden tek beklediğim kendini bozmaman ve aileme ve bana saygılı olman".
bir insan ne kadar derinden bağlılık hissedebiliyorsa ben o gün onu hissettim sözlük. hiçbir şey diyemedim karşısında. peki ya baban? dedim sadece.
"seni tanıştırmak için sabırsızlanıyorum"dedi.
işte bu cümle benim hayatımdaki en anlamlı ve en derin cümledir sözlük.
üniversiteye geldiğimizde ilk sene kaldığımız yurtta tatar bir arkadaş vardı. o anlatmıştı. çocuk kazanmış üniversiteyi, atlamış gelmiş bir kaç arkadaşıyla kazan'dan sakarya'ya. yurda yerleşmek için gittiğinde giriş bloğun arkasındaki "kazan dairesi" yazısını görmüş. sevinçten havalara uçmuş. bizim için özel oda yapmışlar diye sevindirik olmuş. o sevinçle gitmiş kapısına açmaya çalışmış, bakmış kapı kilitli. hemen yurt müdürünün odasına gidip, girmiş söze:
- müdür bey şu odanın anahtarını alabilir miyim?
+ napıcaksın oğlum orayı?
- ee kazan diaresi...
müdür bu, devlet memuru sonuçta. durur mu basmış kahkahayı. çağırmış personeli. açtırmış odayı. gezdirmiş kazan dairesini. 1 sene yurtta kaldık beraber, müdür her gördüğünde şöyle derdi:
"ramis memleketini özlediysen açtırayım senin odayı, buharını içine çekersin".
genelleme yapmak doğru değil lakin derdi ''o insan'' ile evlenmek değil yalnızca ''evlenmek'' olan kızlarımıza mahsus bir durum olduğunu düşünmekteyim.
geometri hocasının delirip çocuğun kafasına tahtada kullandığı koca pergelle vurması sonra hırsını alamayıp çocuğun kafasını sıraya vurması tüm bunları dehşetle izlemeniz lakin o çocuğun tüm bunlar olup bittikten sonra hala sırıtabilmesi, hocanın da dönüp hiçbir şey olmamış gibi "evet nerede kalmıştık?" diye sorması. sonra o geometri hocası ile çocuğun ablasının evlenmesi.
hemen hemen her akşam şahit olduğumuz klişelerdir. örnek vermek gerekirse;
"can pazarı"
"anne babalar dikkat"
"şok olacaksınız"
"bakın ne dedi"
"x kanser riskini azaltıyor"
"o ünlü bakın şimdi ne halde"
"çocuklar bu haberi dikkatle izleyin"
"emekliye zam yolda"
"ekonomide dev kalkınma hamlesi"
izlemekten nefret ettiğim ama izlemeden duramadığım programdı. boyalı kutulara zıplamacanın eğlenceli olmayışı ve bardak oyunun 5 saat sürüyormuş hissi büyük ihtimalle programın gününden kaynaklanıyor. izlerken annemin sürekli sabah okul var diye hatırlatması ve yatırmaya çalışması daha çok aklımda kaldı. cumartesi akşamı olsaydı keyifle izlerdim bence.
oldukça gamsız bi insan. ya senin daha kıçına başına giymeye elbisen yok, elbiseyi icat etmemişsin, karnını doyurmak için mamut avlayan bi tipsin, her an kurda kuşa yem olma tehliken var, ama sen napıyorsun, hayat çok şahaneymiş gibi gidip bi de mağaraya resim yapıyorsun, el izini bırakıyorsun. ya bi insan bu kadar dünyasız olmamalı arkadaş ya, bu kadarı da ayıp ama. yazıklar olsun.
uzun süredir bu tip söylentiler vardı ama resmi gazetede yayınlanınca kesinleşmiş. zaten çok saçma bir uygulamaydı. hayırlı olsun benim gibi kyk da kalan kader mahkumlarına.
yeni videoda ise aracın sıkıntılı aksamlarını ve geliştirdiği yönlerini anlatmakta. bu çocuğu daha önce de paylaşmıştım çünkü yaşıtlarının çok ilerisinde. kullandığı terimlerden belli oluyor ki bayadır bu işle uğraşıyor ve severek yapıyor.
daha bu yaşta bu bilgiyle böyle bir aracı dizayn etmesi diğer arkadaşlarımız için de örnek olmalıdır. yaşıtları instagramda nasıl kız kaldırırım, ne yaparım da beğenim artar diye düşünürken bu arkadaşımız kendini bu alanda epey ilerletmiş ve açıkçası yetkililerin de en azından 5 dakikalarını ayırıp izlemeleri gereken şeyler anlatıyor videolarında.
umarım en yakın zamanda hak ettiği yerlere gelir ve bundan 15 20 sene sonra büyük bir şirkette ceo olarak görürüz kendisini
sözde demokrasi ve bütün türkiye'nin cumhurbaşkanı olacağı vaatleri veren cb adayı muharrem ince'nin yürek burkan ifadesi.
güzel abim madem oy çalındığından eminsin, o zaman bu sana inanan, (ben dahil) sana oy veren insanlara büyük bir küfür değil midir? hani tek bir oy bile çalınmayacak, ysk'nın önüne 50 bin avukatla yürünecekti? bekara karı boşamak kolay tabi.
çalınan oyun sayısı 1 bile olsa sen o oyun peşine düşeceksin. çünkü bu insanlar en çok buna güvenerek sana oy verdi, ülkenin başında seni görmek istedi.
ama sen kıytırık bi tweetle yarın açıklama yapıcam deyip gece kıytırık bir konuşma hazırlayıp öğlen de hiçbir şey olmamış gibi televizyonun karşısına çıkıp "adil bir seçim olmadı ve evet çalınan oylar vardı" dersen kusura bakma değil 15 milyon oy 500 bin oyu bile zor toplarsın artık.
"50 günde 15 milyon oy topladık 500 günde ne yapacağımızı siz düşünün" gibi hiçbir dayanağı olmayan, düz mantıkla dile getirilmiş bir ifadeyle de vizyonunun seviyesini tekrar gösterme fırsatı buldu maalesef.
ben sana güvenerek oy verdiysem, 15 milyon sana güvenerek oy verdiyse en azından ysk'nın önüne yürümeliydi bu insanlar haklarını aramak için, "adam kazandı" gibi küfür niteliğinde olan bir tweetle yine hayal kırıklığına uğradığına, yine bir siyasetçi tarafından kandırıldığına şahit olmamalıydı.
neyse; zaten kışa doğru iyice yarrağı yemiş bir vaziyette olacak olan ekonomi ülkenin gündemi olacağından, insanlar işten çıkarıldıkları için hırsızlık rakamları tavan yapacağından, yiyecek yemek bulamayıp komşusuna yakınına saldıracak insanlar meydana çıkacağından, sen de sessizce silineceksin siyaset meydanlarından.
yarınki tercihim olacak olan oy dağılımı. chp'yi içindeki terörist sevici milletvekillerinden (bakın kürtçü demiyorum) ve parti içindeki kk lobisi ve onun götünü yalayan bazı parti yöneticileri yüzünden oldum olası sevmem, hatta diyebilirim ki gazi mustafa kemal atatürk yaşasaydı şu an chp'nin yarısından çoğunu astırırdı.
ama gel gelelim cumhurbaşkanı adayları içinde (bazı vaatlerini ütopik bulmamla beraber) en cesur en rasyonel ve en göte göt demeye çekinmeyen ve en önemlisi de gençler ile düşman değil dost olmaya gelen bir tek muharrem ince ön plana çıkıyor.
bunun yanında daha önce hiçbir milletvekili seçiminde kimseyi tercih etmemiş biri olarak bu seçimde kocaeli'den aday olan ve eskiden ergenekon kumpas davası mağduru olan ali türkşen'e oyumu atacağım. ne olursa olsun bir parti içinde emekli bir askerin olması çok çok önemli stratejik hamleler açısından.
son olarak genel seçim kampanyası boyunca "yav askerden siyasetçi mi olur" diyen andavallara sadece şu görseli iletiyorum.
ingilizce öğrenmeye yeni başlamış ve deyimlerden dert yanan yazalar adına günlük hayatta sıkça kullanılan bazı atasözü ve deyimlerin bulunabileceği başlık.
put yourself together- topla kendini, kendine çeki düzen ver anlamında.
pull yourself together- sakin ol, hemen celallenme anlamında.
raining cats and dogs- bardaktan boşalırcasına yağmur yağarken kullanılan bir kalıp, hikayesini dinlemek isteyenler mesaj atabilir.
break a leg- good luck ile aynı anlama sahip, bol şans yerine şeytanın bacağını kırmak gibi.
under the weather- hasta olmak. mesela biri size iyi misin diye sorduğunda i am ill yerine i am under the weather derseniz daha havalı ve yerli gibi olur.
hit the sack- uyumak için yatağa gitmek. mesela çok yorgunsunuz ve uyuyacaksınız. it is time to hit to sack diyip odanıza gidebilirsiniz.
daha çok yazmak isterdim ama üşendim. ingilizce bilen diğer yazar arkadaşlar da yardımcı olursa en azında bir şeyler öğretmiş oluruz diye düşünüyorum.
nisandan beri devam eden ama bence hiçbir değeri olmayan anketlerdir. şöyle ki; bu anketler çeşitli bölgelerde çeşitli illerde sınırlı sayıdaki çeşitli insanlarla yapılıyor her seçim öncesi anketlerdeki gibi. ama şöyle bir durum var, anketleri incelediğinizde anketlerin scopeu yani kapsama alanı o kadar dar ki insan hayret ediyor.
şu ana kadar gördüğüm en yüksek çaplı katılımcılı anket 8700 kadar kişiyle sınırlıydı. ve bugün açıklanan bloomberg seçim anketine sadece 500 kişi katılmış. e doğal olarak insan kendi kendine soruyor, her ne kadar bu anketler demografik özelliklere göre ve spss programındaki bazı değişkenlere göre analiz edilse de bu kadar küçük bir kitleden çıkan bir sonuç nasıl 80 milyonluk bir ülkeye genellenebilir?
gerek amerikan başkanlık seçimi olsun, gerek ingiltere'deki brexit referandumu olsun son zamandaki seçim anketleri seçim sonuçları hakkında bayağı bir yanılmış. o yüzden şu sıralar her gün bir başkası paylaşılan seçim anketlerine pek aldırmama taraftarıyım. sonuçta biz değişik bir milletiz. 2 sene akp der seçim sabahı chp'ye vururuz damgayı. bu sebeple ne kadar anket yapılsa da bunlar hiçbir şeyin içini doldurmaz bizim ülkemizde, hele ki bu seçimde.
neyse olabildiğ'ince' hayırlı bir sonuç çıkması dileğiyle.
