1920 yılında Antakya ' da doğdu . istanbul Erkek Lisesi ve istanbul Hukuk Fakültesi' ni bitirdikten sonra Anadolu' nun çeşitli yörelerinde hakimlik yaptı . 1973 yılında emekli olduktan sonra yaşamını avukatlık yaparak sürdürdü . 1978 yılında geçirdiği bir kalp krizi sonunda yaşama veda etti .
Bazı şiirleri
ALIŞKANLIK
Ben seni melalinde sevmişim,
Gülsen de olur, gülmesen de.
Ben seni yokluğunda sevmişim,
Gelsen de olur gelmesen de..
Fena alıştım sana,
Bir buhurdan gibiyim duman duman,
Senin için tüten, senin için yanan,
Bilsen de olur bilmesen de..
Taş bile daha sert değil,
Yalınız çekilir dert değil,
Bölsen de olur, bölmesen de.
Akar gözyaşlarım geceler içre,
Silsen de olur silmesen de...
BiLMECE
Sen bir dere istersin
Kayalardan köpük köpük çağlayan,
Oysa ki gölüm ben.
Sen bağ bahçe istersin
Yeşillikler içinde,
Oysa ki çölüm ben.
Yıldırım düşsün istersin karşı kayalara,
Yansın, yaksın istersin,
Gözlerinde tutkuların kıvılcımı,
Alev alev kor dolu avuçların,
Oysa ki külüm ben.
Bir coşkunluk senin istediğin,
Büyük büyük kentlerde bir yaşantı,
Pırıl pırıl asfalt caddeler,
Oysa ki,
Taş toprak içinde tozuyan
Bir yolum ben.
Bir goncasın sen bakımlı bahçelerde
Veya bir leylak balkonları süsleyen,
Ben serin çınarlarda bir dalım,
Bir kolum ben..
Umutsuz bakma gene de,
Belki bendedir aradıkların.
işte bıçak, parça parça böl beni,
Parçalardan birindeyim,
Bul beni...
iLHAMLAR
Dedim ya,
Sevdiğim kadınlarla dolu dünya.
ilkim değilsin sen,
Sonuncu olman da hülya..
Yaşamak için severim ben,
Ölmemek için severim,
Severim ya..
Sen, ömrümden bir zaman parçası,
Ciğerlerimde nefessin.
Sevdiğim müddetçe yaşarım seni
Ve sevmek güçleşirse eğer,
Gelir bir başkası.
Dedim ya,
Sevdiğim kadınlarla dolu dünya...
SENSiZ
Yağmurun tadı yok sensiz,
Ne kış, ne bahar.
Mehtap bile inek gibi bakar,
Mavi bir boşluk deniz.
Tadı kalmadı şarkıların,
içki kadehi soğuk,
Dün, bugün, yarın,
Manasız, donuk..
Sen olsaydın eğer,
Seninle gelseydi yağmur,
Kar, tipi, çamur,
Koymazdı bu kadar.
Mehtap göz kırpardı tatlı tatlı,
Zeki ve çapkın.
Ses ve ışık dolardı deniz,
Dalgalar cana yakın.
Varsın bağırsın sarhoşlar, satıcılar,
Kar, kış, kıyamet kopsun,
Bahar canı isterse olsun.
Akşam da olmayaydı, sabahta,
Beraberdik sevapta, beraberdik günahta.
Yağmurun tadı yok sensiz,
Ne kış, ne bahar,
Mehtap bile inek gibi bakar,
Mavi bir boşluk deniz...
SEN GELMEYiNCE
Sen gelmeyince, gam gelir,
O burukluk sularda yansıyan,
Bir tasa ki bırakmaz,
Sabah gelir, akşam gelir.
Bıçak sapladın bağrıma,
Gam getirdin kervan kervan,
Bir karabulut gibi çöktün yaşantıma.
Bak yavrum, yokluğun işte,
Elimi uzatsam tutacağım.
Öyle alıştım ki hasretine,
Seni unutacağım...
KIRIK ÜÇGEN
Şarkılar dokunmuyor artık,
Onları sen söylerdin.
Sendin kadehlerimde buğu,
Sendin plaklarda dönen..
Şimdi sen,
Ellerinde kırık bir üçgen,
Ben avuçlarımda papatya,
Yalnız olacağız artık.
Belki ta derinliklerinde bir tortu,
Geçmiş baharların hikayesi,
Belki kin, belki nefret,
Evet,
Yalnız pişmanlık istemem...
Post-modern edebiyatın aykırı yazarı David Foster Wallace'ın kitabının adıdır.
Time dergisi tarafından 1923'ten beri yayımlanmış en iyi 100 ingilizce Roman arasına girmiştir. Yazarın geçtiğimiz ay intihar ettiği öğrenildi.
