islam tarihi derslerinde hocam, ''bu zamana kadar siyasi olarak islam ne zaman koz olarak kullanılmışsa, o kadar başarılı olunmuştur.'' derdi hep. burada da inanan insanların soğuduğu islam değil, müslümanlık. çünkü siyasilerin yaptığı doğru noktayı bulup doğru masajı yapamamak gibi bir şey. bir yeri yapmaya çalışırken, diğer tarafı tarazlıyor bunlar. inanmadığım için çok da enterese etmez, şimdi koyunlar düşünsün.
yusuf atılgan'ı bu kitapla tanıdım. iyi ki de tanıdım. üslubu, kahramanlara bakış perspektifi, ruhsal analizleri peyami safa kadar güçlü. uzun zamandır bir tutkuyla bağlanamamıştım hiçbir kitaba. iyi oldu, güzel oldu. keşke yky'den çıkmış üç kitabı değil üç yüz kitabı olmuş olsa dedirten güzel yazar. gerçi öyle de kıymeti bilinmezdi ya.
öyle bir yerdeyim ki
ne karanfil ne kurbağa
bir yanım mavi yosun
dalgalanır sularda
dostum dostum
güzel dostum
bu ne beter çizgidir bu
bu ne çıldırtan denge
yaprak döker bir yanımız
bir yanımız bahar bahçe.
