Memleketimden üniversite için istanbula geleceğim zaman otobüse bindiğimde babamın hüngür hüngür ağlayıp 'git ve kendi ayaklarının üzerinde dur, kendini hiç kimseye ezdirme. Bizi de hiç merak etme. Seni çok seviyoruz.' dediği andır benim için.
Özellikle yaşlı teyze ve amcaların sormaktan bıkmadığı sorulardır. Benim için; senin şimdi ingilizcen çok iyidir dimi?, yabancı Şarkıların sözlerini anlayabiliyor musun? Ya da şu turistle konuşur musun iki dakika, dinleyelim.
Edit: başlık tutmuş. Buradan anneme ve babama selam gönderiyorum.
Dünyanın en şırfıntı en yelloz insanıdır. Sevgilinize sürekli 'seni rüyamda gördüm, kandilin mübarek olsun' tarzı mesajlar atıp konuşma başlatmaya çalışır. Engellersiniz, başka numaralardan mesaj atar. Sülük gibi yapışır. Işte böyle anlarda bu insanları öldürmek caizdir. Daha güzel bir dünya için sen de bir eski sevgili öldür.
