ırakta şiiler ve sünniler birbirini kesiyorlar.nedenmi kesiyorlar aralarında teroride hiçbir fark olmayan (evet ıraktaki şiiler ve sünniler arasında bizdeki gibi aptalca fark diye nitelenen şeyler yoktur)pratikte uydurulmuş sırf sünnilere karşı kendilerini bir köşeye koyabilecekleri durumlar için hz.hasan ve hüseyinin şehit edilmesinin öcünü yüzyıllardır almak için yandıkları aşikardır.evet bu kadar ateşli girmemin sebebi yabancı bir güç tarafından işgal altında zulüm içinde yaşayıp kendilerine karşı yapılan en ufak bir saldırıda bile otuz küsür sünni camiini basıp imamlarını öldürmek bu nefretin dinmediğini gösterir.bu kadar ucuz galeyana gelmek beni endişelendirir.nedenmi endişelendirir bu olayların sınırlarımızın ötesinde olması bir şeyi değiştirmez çünki bizim ülkemizdeki esasta şii olan ama daha köktencisi alevilik adı altında kendini gösteren gruplardan daha katıdır,daha tutucudur dahada önemlisi
kendilerini tamamen ayrı görürler umarım dış kaynaklı bir kışkırtmadaki böyle bir durumada tamamen müsaittirler bir iç karışıklığa yada bölünmeye yol açmazlar
herkes belli bir marjinallik peşinde.laf olsun diye açılan başlıklar hiçbir anlam ifade etmeyen entryler azınlıkta kalan fikir yazıları(sözlük kuralları içinde)günlük girilen yazılarda genel hatlarıyla hep absürdlük var insanları düşündürebilecek güldürürkende hüzünlendirebilecek entryler yok bence ilk önce
bir konu hakkında yazı yazarken ilk önce işin ciddi yanına değinip daha sonra
konu hakkında mizahi unsurlar eklenebilir.
belki ekşinin bizden en önemli farkı kendini aşmasındaki en önemli farkı siyasi konulara değinebilmesi eleştiri getirip getirmemesinden ziyade mizahın yanında gerçekleride gösterebilmesidir.hee siyasi konular derken bu memleketin insanları olarak gidişattaki küçük veya büyük taşları insanların ayağına takılmadan gösterip sözlüğün ağır bir tarafınında olduğunu cümle alame göstermemiz lazım yoksa magazin sitesinden öteye geçemeyiz.
girdiğimiz entryler günün fotoğrafını iyi çekebilmelidir
bu karikatürleri çizen adamlar ifade özgürlüğünü göstermek için çizdik diyorlar biz sanatçıyız diyorlar ama bunları çizmeyi reddedenler korktukları için reddeddiklerini söylüyorlar yani sanatı icra ederken korkmakla korkmamak arasında kaldıklarını ifade ediyorlar sizce sanatı ifa ederken temel belirleyen korku mudur acaba bunlarden bir taneside çıkıp kardeşim ben saygımdan ötürü bu işe girmedim diyemezmiydi saygının yerini korkunun aldığı bir medeniyetmi yarattık yoksa hala kendimizi anlatamama sorunsalımı yaşıyoruz
