çocukken gittiğimiz atari salonlarında sürekli dolaşan şehir efsanelerinden biridir. rivayete göre raund vermeden oyun kapatırsanız dövüşçülerin hocalarının fotoğrafları çıkacaktır. fakat asla o hiç bir zaman 6 tuşu birden çalışmayan atari konsollarında bunu yapamadığınız için içinizde kalır. aradan yıllar geçer, büyürsünüz, emulasyon olarak bilgisayarınıza street fighter 2 yükler ve yaparsınız. sonra oyun bitince o hoca denen şahsiyetlerin karakterlerin tasarımcıları olduğunu görürsünüz. yüzünüzde buruk bir tebessüm belirir, içinizden bu şehir efsanesine inanan çocuk oluvermek gelir birden. gerçek dersiniz, bazen hiç de sevimli değil...
saussure kelimelerden yola çıkarak değil, bütünden öğelere gitmek şeklinde varılabileceğini söyler. mesela ingilizce "master" sözcüğü bir işi çok iyi yapan demektir. oysa türkçe'de "usta" ve "üstad" şeklinde iki karşılığı vardır. bir zanaatta üstün olan kişiye "usta", bir ilimde veya sanatta üstün olan kişiye "üstad" denir. bu durumda "master" ve "usta" aynı anlamdadır fakat aynı değerde değillerdir.
freud'un psikanalizine göre bilinç kendine uygun olmayan rüyayı bastırır bu yolla rüya unutulur ve anlatılamaz hale gelir. rüya gördüm ama hatırlamıyorum repliğinin sebebi budur. bir de gördüğünü hatırladığı halde anlatamamak vardır ki psikanalize bu konuda bok yemek düşer.
az önce gelişmeler butonundaki yazıyı okurken gördüğüm götten uydurulmuş fiildir.
(bkz: postmodern kıroluk)
tez edit: türkçede böyle bir kullanım olmadığını vurgulayan bu entryi meslekte kullanıyoruz gibi abuk bir savunmayla izahlayanlara bir adet tdk sözlüğü hediye edeceğimi sanıyorlarsa fena halde yanılıyorlar. o kadar para harcayamam onlar için. bu zatlar zaten eğlenmek yerine de enjoy ettik filan diyordur kesin. (bkz: etiler meslekleri)
