Ben ömrümde bir tek seni sevdim. Sense gittin bir başkasıyla evlendin. O gün benim ölüm günümdü. Gülüşünü bakışını dokunuşunu her şeyi bırak sesini bile özledim. Sense gittin bi de çocuk yaptın. Çok özledim be bir tanem. 3 sene geçti seni görmeyeli. Ama her an aklımdasın ki. Sabah kalktığımda ilk aklıma gelen gece uyurken saatlerce düşündüğüm. Ben senin kokuna hasretken sen artık bir başkasının. Hep mutlu ol sevdiğim...
Lisede tarih hocasını derse girerken mehter marşıyla karşılamanız daha sonra adamın izmir marşını sevdiğini öğrenmemiz. E adamda Osmanlı gibi bir ileri iki geri giden bir marşı dinlemektense güzel izmirim. Ah be Şerafettin hoca be. Emekli oldu gitti adam.
Doğrudur. Çocuğuna sırf kendinden küçük diye döven bağıran çağıran hayatı zehir eden insanın anneliği sorgulanmalıdır. Bir kadın çocuğuyla arkadaş gibi olabiliyorsa araları zaten iyidir. Ama kendini ondan üstün görüp küçümseyen doğurmak için doğuran kadınlar annelik vasfını hak etmemektedir.
Tutturmuşlar bir reis diye. Adamın söylediklerini hiç sorgulamadan kabul ediyorlar. O diyorsa haklıdır hesabı. Beynini kullanmayı unutmuş insanlara bu reva bile.
