uludağ sözlük mobil

kudüs e bir nefes gerek

bir burak dikoğlu şiiridir.

kudüs'e bir nefes gerek

bir soluk

bir kadın gerek sen gibi

tüm karmaşayı durduracak bir vurgun

adın gerek darbe sloganları bitimine

...sen gerek bu şehre

"kudüs'ün yitirdiği tüm kadınların adı şimdi bağdat"

ve bağdat şimdi bitap...

esen bir yel gibi garptan şarka

savurmalı tüm şehri çarşafı altında çıplak bedenlere ilişmeli nefesin

senin gözlerine benzer bir deniz gerek kurak suretlerine

dizginleri tutulmayan bir kısrak

saçların gibi...

çöller serilmeli tüm insanlığın ayakları altına sen konuştukça

sözlerin gerek,

cesaretin gerek kudüs'e

sen gibi bir kadın

imlasız bir aşk gerek

yeniden inanmak için bir tanrı,

bir sebep

sen gerek kudüs'e

kıbleme yakın bir sen...

ah anne bu denli acı.?

dizine yatıp usulca "kalbim kırık" dediğimde saçlarıma düştü ya gözlerin

sevdiğim kadına ait ikinci tekil şahıstan nadide yaşlar..!

lanet olsun en sevdiğin çiçeğin annemle aynı olması nasıl bir uhrevi işaret....

bu rüzgar nereye eser,nereye gider bu bulutlar sensiz,sessiz

bu biçim nice, nasıl umursamaz ki tabiat...

kudüs'ün hangi yanı ellerin

hangi sokağı adımlarsın,arşın arşın fikrimi cezberderken adın

hangi secdeye alnım değse

neden saçların düşer duamın orta yerine

bu ibadethanelerin hepsi sana mı adandı...

tanrım neden beni yalnız bıraktın...

sen neden özledin beni kadın...

varoluş temaşasının kucağı,

kudüs...

bir zamanlar inanmak güzeldi bu şehirde;

sen varken soluk gerekmezdi kimseye

şimdi aşk gerek kudüs'e

sakın güvenme güzelliğine tanrım

aynaların bile paslanıyor rutubetten

herkes ibadet ederken okşamaz tanrılarını...!

yeryüzüne indiğinde,bensiz kaldığında göreceksin

üzgünüm...

***

ilk kanı kadın döker bu şehirde

arda kalan tüm yaşlar erkeğe aittir...!

o kadar uzağım ki sana

aramızda şu an bir sokak var

yaşadığın yere adım atacak yaklaşık ikiyüz adım

bilmiyorum görsem odanın perdelerini

son kez tekrar edebilir miydim adımı

ben evlerden kaçarken merdiven boşluklarında yaşamaya başladım artık
hayatı

insanların yükseldikleri yerlerin altında

onlara uzak bana yakın

ölüme ramak;

sana bir kaç adım kala...

dilimde yalın bir aşk,cebimde saçların

gayet kolay bir otopsi

sevgili emniyet teşkilatı adına sevindirici tek haber

ve o kadar çok doğrusu varki insanların,

tabiatlarının

en yanlış benim galiba bu formda

artık kendimden emin cümleler kurma konusunda karamsarım hala

-----

itirafım var:

örneğin vapurların kornasından hiç keyif almadım

gürültülü mazot motorlarından da

denizlerin sürekli gelip giden pezevenkleri

müşteri toplar kazanç sağlarlar tespitim eğer doğruysa

sadece dalgakıranları severim

denizin uslanmasını,terbiyesini veren yegane unsurlar

bir de sigaramı bile denize atmayı sevmem ben

dudaklarıma değen birinin

sen gibi başka sulara değme olasılığını hiç sevmem

hep toprağa gömerim süngerlerini

"ve cella senaük" edalarıyla

şimdi bir suikast peşindeyim

bindiğimiz son vapura atlayıp

kendime şatafatlı bir tören hazırlama hevesinde

bir rüyadayım

adalarda,

elele,

sığabileceğimiz bir çatı altı aramaktayım

çizgi romanları sakladığım paslı ranzamın altında

masallarımın hepsi mutlu mesut uykularında

üzeri tıka bası kadın dolu

ağzım bir yastıkla kapatılmış,olgunlaşmamış ergen

sertleşememiş bir ben

ve hala hiç bitmeyecek bir sen telaşındayım

merak ediyorum

"sevmiyorum" dedikten sonra

güneşin hiç doğdu mu senin...?

sedefne 15.10.2011 21:11

1 ...

hepsi 2 bugün 0 bu hafta 0 başlık 12

burak dikoğlu

kudüs e bir nefes gerek

hepsi 2
bugün 0
bu hafta 0
başlık 12