hiçbir şey anlatmak için uğraşılmaması gereken bir kitledir. bu insanlara ne anlatsanız anlamazlar zaten, bırakın onları kendi havalarında takılsınlar. ülkenin seçmen kitlesinin maalesef %20si bu durumda. muhalefet kalan %80'e odaklanmalı.
okyanus ötesi uçarken, biletim business'a upgrade edilmişti. hostes gelip yatağımı yaptı falan, ben viskimi içip, az orta pişmiş etimi yedikten sonra güzel bir uyku çekmiştim.
iktidardakilerin görmek istemediği kuyruklardır. hala devletin başındaki zat da çıkıp hiç utanmadan “komşusu açken tok yatan bizden değildir” diye ahkam kesebiliyor.
yahu senin 1 günlük masrafında 100 tane insan 1 yıl doyar.
yeni yayınlanan bölümlerden iki tanesini izledim ama artık tamamen “nereye bağlanacaksa bağlansın artık sonu” kafasıyla, bitirmek için izlediğimi fark ettim. eski tadı kalmadı son sezonda.
berlin’in hayatını anlatan dizi çekilecekmiş, o daha heyecan verici şu an benim için.
ekstrem spor dallarıyla uğraşan norveçli bir kadınla sohbet etme imkanı bulmuştum, kadın bana “benim yaptığım sporlar ne ki, sizin ülkenizde yaşayabilmek daha ekstrem” demişti.
