Olsa da gitsem diye çabaladığım, tüm dikkatimi verdiğim gönüllülük hizmeti. gidip memnun olmayan kimseyi duymadım. Çok mantıklı bir olaydır. şansı olan herkesin değerlendirmesi gereken olaydır.
mezuniyetin ardından gelen işsizlik sürecini doldurmak için birebirdir. ancak ulan tüm arkadaşlarım iş buldu ben hala dost yoğurt kaplarına renk renk puzzle parçası ayırıyorum diye düşünmenize vesile olandır.
ben de üniversiteye ilk geldiğim yıllar alışveriş merkezinde oturacak yer bulamadığım vakitte düşmüştüm bu starbucks'ın kucağına. Hatta kahvelerin hiçbirini anlamayıp tüm varoşluğumu gururla sergileyerek bana sert bir şeyler verin dedim. Hala da bununla övünürüm. Ulan hiçbir ekstrası olmayan, insanlarımızın check-in uğruna kuyruklara girdiği, kitabını bilgisayarını alanın koştuğu bir mekan olmuş iyice. Bunlar plaja kitap getiren tayfadan mı acaba diye düşündürmüyor da değildir.
bir izmirli olarak izmirliyim demekten çekinmeme neden olan durumdur. üniversite için izmire giden herkesin bir sene içerisinde izmirin yılmaz neferi olması da bu durumun kardeşidir.
Twitterda #osesturkiye hastagi ile timeline katledendir, izlemeden de ne olur ne biter anliyoruz artik. Ulan sadece sömürü baska bir sey degil bit artik bitt.
