Bir Melike Şahin şarkısı. Şu hali https://youtu.be/yKDTfxxxE0w
Albümdeki halinden çok daha iyi olmuş.
Oradakiler, Bu şarkıyı oturarak nasıl dinleyebildiniz yahu!
Cem Adrian şarkısının konusu.
beni kendi içimde çelişkiye düşürüyor bu şarkı. Çok sevdim, üst üste birkaç defa dinlediğim de oluyor ama sözlerine bakıyorum;
‘Kül olur kalbindeki zamanla, yana yana…’ diyor mesela, buna inanmıyorum. Hiçbir şeyin kül falan olduğu yok. Ya alışıyoruz, ya da dikkatimizi başka yöne çeviriyoruz, kül oldu sanıyoruz.
Acılarla başa çıkamayınca kalbimize gömüyoruz, en ufak bir açıklık bulduğunda tekrar filizlenip kendini gösteriyor taptaze gibi. üstüne basıp, belki ezip büyümesine izin vermiyoruz, O kadar. Bir çeşit savunma mekanizması gibi.
Annesini, babasını, ya da çok sevdiği yakınını kaybetmiş birinin aklına bu kişiler geldiğinde, ya da bir şeyler ona hatırlattığında, acısı, üzüntüsü, kırgınlığı, kızgınlığı ilk günkü gibi olur, gözü dolar, kalbi sızlar, belki çok daha kısa sürede toparlar ama o yangının Alevi canını hala acıtır.
bunlar tamamen kişisel düşünceler tabi. Kiminin de umrunda değildir, çoktan külü boşaltıp yeni gül tohumları ekmiştir. Doğrusu yoktur belki de bu mevzunun. Bak sona doğru yine çeliştim. inanalım mı şimdi şarkıya! https://youtu.be/gdFVBaZ3EXo
