birini ya da yaşananları unutmaya çalışmak.. iyi ya da kötü her ne olduysa yaşandı ve bitti. Unutmaya çalışıyorum diyip tekrar hatırlamak saçma geliyor bana. Sana yaşananları unutturacak birini seveceksen zaten hiç sevme.
Sarılmak; insanı iyi hissettiren ve ona güven duygusu veren bir eylemdir. insanlar gün içerisinde birbirlerine sarılırlar fakat bu nezaket icabıdır. Birde sımsıkı ve içten gelen bir sarılma vardır. Bu sarılma insanın sevdiği ve güven duyduğu kişiyedir. Özeldir
“Uzun zamandır bende, diri diri dağılmakta, parçalanmakta olduğum duygusu belirmişti. Yalnız cismim değil, ruhum da, aralarında bir uyuşma olmaksızın, kalbimle sürekli zıt gidiyorlardı. Garip bir dağılma ve bölünmeden geçiyordum sürekli. Bazen bir şey düşünüyor, buna kendim de inanmıyordum. Bazen içimde kendime karşı bir acıma duygusu beliriyor, ama aklım ayıplıyordu beni. Birisiyle konuşsam, bir şey yapsam, türlü konularda söze karışsam gönlüm başka yerde oluyordu, aklım başka yerde, ve ayıplıyordum kendimi. Dağılan çözülen bir kitleydim ben. Sanki ben hep böyleydim, böyle de kalacağım: acayip, biçimsiz bir karışım…”
karsılıksız ise dayanılmaz olan.
aşık oldugumuz adamın bizi önemsemiyor oluşunu bırak , tanıdığımız en şerefsiz ve pislik insan oluşu bile aşkımıza engel olamıyor ya kendimize nefretimiz bundan.
