ne diyeyim sözlük, ne diyeyim..
Hala aklıma geldikçe çok üzülüyorum sözlük.Mutlu olmalıydık biz sözlük.Böyle saçma sapan hayatlar yaşamamalıydık.Saçma sapan kişilerle uğraşmak zorunda kalmamalıydık.Ki ben çok sıkıldım artık.Başka kimselerin triplerini hiç çekemiyorum.Çünkü biliyorum ki değmiyor kimseye, kimseyi o kadar sevemeyeceğim, kimse de beni onun kadar sevemeyecek.. Biliyorum çünkü çok denedim.
Bazen bu düşünceler kafamın için de günlerce yankılanıp duruyor, dayanılmaz bir hal alıyor o sıra hayat, şöyle ki saniyeleri tik takları sayıyorum.Sonunda dayanamıyorum telefonu elime alıp arıyorum.Ya ne var sanjay!!! diye bir tepki alıyorum ya da önemsiz bi kişi sizi ararda sizde yaptığınız işi elinizden bırakmazsınız,alaycı bir tavırla konuşursunuz aradada kuyruk acınızı yatıştırmak için laf ittirirsiniz ya ve aranızda saçma bir konuşma geçer ya öyle bir durum yaşıyorum.Haa bi de sadece onu seks için istediğiniz ile suçlanırsınız.Eee insan sinirlenmez mi? Sinirlenir elbet.Çünkü siz onu nasıl bir biçimde aramışsınız ama karşındakinin zerre umrunda değilsiniz.Oysa ki siz onun hayatında ona en fazla değer veren, her durumda yanında olan, onun için en fazla uğraşmış kişiydiniz.Karşınızdakinin aklına bunlar gelir mi?Gelmez tabi niye gelsin? Neden gelsin? işte diyorum ya sözlük ne diyeyim diye.Heralde en denilesi şey kimseye kendinden fazla değer vermeyeceksin.Hayatını onun üstüne kurmayacaksın, ulan bırak geleceği yarınını bile düşünmeyeceksin kimseyle.Çünkü hepimiz çiğ süt emdik en nihayetinde..Yoksa genel olarak hayatınız on numara gitse bile.içiniz halen hiroşima gibi kalabilir.
(bkz: çak çak çak kafam göt gibi)
çok garip bir gündü, 23 yaşıma girdim dün.ne diyeceğimi bilemiyorum, önce çok sevindim sonra düşünmeye başladıkça üzüldüm biraz.
ne yapmam gerektiğini de bilmiyorum.nerdeyim nereye gidiyorum? ne yapmak istiyorum? bunu nasıl yapmak istiyorum? hepsini tek tek düşünmüştüm oysa.bir arkadaşım senin için de bir viking ikamet ediyor derdi, ama çok sakinim garip bir şekilde, öğreniyor insan herhalde yıllar geçtikçe.
ne istediğimi çok iyi biliyorum hala, kafam da bir tek o net sanırım.ama hiç bir zaman istediklerimi, istediklerimle yapamayacağımın farkındayım.bu da beni zorlayan ileri doğru iten hemde karanlık tarafım olması ayrı bir paradoks ya neyse.
istediğim her yere,her şeye ulaşıcam bundan eminim ama yine eksik kalıcam bir türlü.şimdi diyeceksiniz sen ulaşamadığın için böyle hissediyosun, evet paşam ondan, çünkü ben aksini anlatmaktan, kanıtlamaktan bıktım.o yüzden evet öyle paşam.
eskisi gibi yazamıyorum şu an farkındayım, ama söyleyebileceğim her şeyi söyledim defalarca, bir kelam dahi etsem tekrardan başa sarıcam.
korkuyorum, hep böyle hissetmekten çok korkuyorum.dönüp arkama baktığım zaman vay be onca yıl geçti ve ben hala aynı hissediyorum demekten çok ama çok korkuyorum.her geçen gün bunun bana böyle olacağını kanıtlıyor.insan alışamıyor, sadece biraz daha susuyor o kadar.
neyse ben güzel, ''maddi problemi olmayan'' her gece bir kadınla beraber olduğum hayatıma geri döneyim.
fazlasıyla kural, fazlasıyla dert sundukça hayat ileri adım atıp savaşmaktan yoruldum.hayaller kur, umut bağla, geleceğe hırslı ol, ayakta kal ki karşındakiler yıkılsın.Diyeceğim de gücüm kalmadı be.Nedir bu? Aynı adam, aynı döngü, aynı savaş yenil dur.Yoluna girer her şey, sonuna kadar sabret.Hepsi yalan be oğlum, sen aklını serin tut.
Yine dert yine sorunlar var,
Sonunu görmeye zaman dar
Bi sefer yolumda gitsen ''hayatım'', beni çeksen kolumdan.
Çok mutlu olmalıydım olum ben.mesela yürümemeliydim uçmalıydım.Alacağım evi ben değil sevdiğim kadın seçmeliydi mesela en bahçelisinden.mesela insanlara yalan söylemek zorunda kalmamalıydım içim rahat kafam boş hacı diye.çok mutlu olmalıydım olum ben, doğacak çocuklarımın adını tekrar düşünmek zorunda kalmamalıydım ya da memlekete giderken 2 kere düşünmemeliydim.Mutlu olmak için saçma sapan şeylere girmemeliydim olum ben.Bunların hiç biri olmamalıydı olum.Her gün üzülmemeliydim mesela benim hayatımı tercih edecek onca insan varken ve ben her gün üzülmemeliydim onlarca sevebilecek insan varken.olmadı.Ama bir gün bir şekilde bende mutlu olucam eminim olum.
Resimlerini atamıyorum, bakamıyorum da.Kızıyorum, çok kızıyorum hem kendime hem ona.Üzmek istiyorum,canını yakmak istiyorum onun.Sonra korkuyorum kendimden, bir canavara dönüşmekten.Yatışmıyor öfkem,özlemim.Öfkemde özlemimden sanırım.Çıkamıyorum bu durumun içinden.Rehberimde bile sadece baş harfi kayıtlı.Adını bile duymaya,okumaya tahammülüm yok,canım yanıyor.
Annem bile bıktı bu durumdan.Ailecek dertleniyoruz artık amk.
36. saat
beklemek,tapınaklarda ki taş heykeller gibi.ve gitmek,yangından kaçan ağaçlar gibi yaprakların dökülmesini beklemeden.kalamam kalırsam canım çok yanar,ve kaçamam kaçarsam sevemem affedemem kendimi.
gözlerine bakıp her şey güzel olacak deyip yalan söyleyemiyorum artık,seni kandırdığımı bildiğini bile bile sarılırken bana ağlayarak yapamıyorum bunu sana.
salıncaklarda kızçeleri sallarken ki gibi,o müstakil evde kafamı yardığım gibi ya da kiraz ağaçlarının arasında o avluda kucağında beni tuttuğun resmin gibi değil gözlerim.
gözleri benim gibi diye ölene kadar beslediğin o fındık faresi gibi umut dolu değil içimde ki ışık.
bitmedi yazıcam daha yazmazsam ağlayacağım çünkü,alçakça olacak biraz
belki bir oğul gibi olamadım sana ama bana hiç hissettirmedin nene oğlun olmadığımı.
ve ben durmadım her gün daha bi kinli her gün daha bi hırslı baktım hayata,her gün bir sözünü karaladım bana öğrettiğin.
bende hak etmemiştim diyerek masum insanlara hiç hak etmedikleri sonları yaşattım.
içimde ki boşluğu dolduramadım hiç bir türlü, sanki hayatta kalmak için hain ve yaralı bir kurdun bir ceylanı öldürmesi gibi yaşadım.
ve benim için belki de çok geç, her ne kadar istesem de yapamayacağım senin oğlum diye büyüttüğün çocuk olamayacağım ama pişmanda olmayacağım o yüzden
affet beni nene,affet
Ufalıyor zaman günden güne savuruyor rüzgar.
Bir yerden bir yerlere gelgitlerin durağı yok.
Beklemek boşa zaman dolayısıyla.
Buldukların tatmin etmez umduğuna kıyasla.
Hep boşa beklentiler ne dersen gitmez hoşa.
Ne öğrendim sor bana vereceğin bir cevap yok.
Gayrısı hayat örsüyle çekiçler insanı.
Umut sabır hasılı yitirmiş vasfını.
Lütfeder bana bu dansı hayli ihtiraslı hayat.
inad eder bırakmaz eli yakamda kaçış yok.
Daraldı çember ve oyna diyor göster haydi.
Ne varsa bildiğin kazanmadan çıkış yok.
Nedir yolu yordamı olmalı bilmediğim bir sırrı.
Bulmalıyım yanıtları sapmadan sağa sola.
Kıvrıla kıvrıla giden yılansın sözüm ona.
Bak olduğum yerdeyim ben kıvrana kıvrana.
Tadım yok derim yine de yürü der. Bırakmaz yolumu çizip kendime geleyim.
Ne dersem yüzüme vurdun hayat. Sen bırak ben diretirim.
Elimden gelen ne varsa feda ederim. Uzak dur böyle iyiyim ben.
çok az bir sıçraması bile deriyle temasında, koskocaman adamı bile yerinde çocuklar gibi zıplatır. delip geçecek gibi gelir adama. delmez yapışıp kalır. deriyle beraber kaldırırsınız katı metali. çok fena can yakar. aman dikkat.
sayısal öğrencisinin baş yoldaşıdır. neredeyse yapamadığı hiç bir şey yoktur. sadece ders çalışma amacıyla kullanabileceğiniz gibi kopyanın da üstadıdır. utanmasa dile gelip abi sen bırak ben çözeyim diyecektir. içine yükleyeceğiniz küçük programlar sayesinde dinamikten tutup statiğe hatta akışkanlar mekaniği derslerinde çok kolaylık sağlar. tavsiye edilesidir.
3. kez omzunun çıkmasını antremanlardan olduğunu artık kabul et.
Trafikte hız yapmayı bırak yoksa ehliyet gidecek haberin olsun.
Artık geçmişi unut..
Aşık olmayı artık bekleme, zira olamıyorsun.Unutma ama kendinin ve geçmişinin sonuçlarının getirilerini kabul et..
Memleket topraklarına acil bi durum olmadıkça ayak basma, yoksa burnun boktan hiç çıkmıyor.
Ivırdı zıvırdı derken projelerin teslim tarihi yaklaşıyor onları tamamla işinden olma.
istanbul seyahatlerinin masraflarını hemen şirkete fatura ettir yoksa ipin ucu kaçıyor.
Arabanı değiştir, çok dikkat çekiyorsun.
Yine motor aldığını saklayıp durman bişey ifade etmiyor zira eninde sonunda öğrenecek ailen, git kendin söyle.
Ve en önemlisi her gün yataktan aynı düşünceyle kalkma, çünkü onun umrunda bile değilsin...
