dertlerini anlatacak, içini dökebilecek kimsenin olmamasından kaynaklanan durum. **
günlükle adeta kanka olunur. " ulan günlük " diye başlanır söze.
günlükle dertleşirken dinlenilen şarkılar insanı ayrı bir moda sokar.
sayfalarca yazılır...
yazılanları tek bir insanın görmesini istersiniz.
bu imkansız olacağından yazılanların hepsi defterin arasına kapatılır, akabinde düşüncelerle * uykuya dalınır. *
söz konusu arkadaş eski sevgilisini facebook'ta takip etmektedir;
+ kardo uzun süredir benimkinden ses yok. internete de girmiyor. ne oldu ki acaba?
- aklına kötü şeyler getirme. ölmüştür belki.
+sky... *
(bkz: kötüye bişey olmaz)
(bkz: iyiyi allah korur)
akrostiş yazmak daha da güzel yetenek ister. eğer sinirliyseniz ve kimseye derdinizi anlatamıyorsanız şiir yazmayı denemekte fayda var. sonraları en büyük kankanız, yazdığınız şiirleriniz olur.
tüm gününüzün içine eden eski sevgilidir. unuttuğunuzu zannedersiniz sadece. sonra göz göze geldiğiniz an eliniz ayağınız titrer, nefes alamazsınız, sipariş ettiğiniz yemeği daha almadan kalkıp çeker gidersiniz ağlamak için bir yerlere. sonra hala unutmuş gibi takılmaya çalışırsınız.
amma ve lakin bunların hiçbiri onun umrunda değildir. o hala başka kızlarla takılmaktadır. sonra kilo almış, hayvan gibi olmuş zaten, o bıyık neydi la öyle diyerek tekrar kendinizi soğutmaya çalışırsınız. hayat böyle devam edip geçer.
