yine aynı samimiyetle; gülen yüzünden dökülmüştü bu cümle kuruyemiş satan amcanın. geçtiğimiz haftasonu edirne'ye gittim akşam dışarı çıktık; hayat sokak, barlar sokağı yani. oturduk bir yere gırgır şamata alkol hakkını vermeye başlamış görevini yerine getirmişti bünyelerde. içeri bi adam girdi, 60 yaşlarında güler yüzlü, yaptığı işi severek yaptığı, bi uğur için yapıldığını anlatıyordu gözleri. kuruyemiş satıyordu, üstüne başına asmış fındık fıstık mısır çekirdek falan satıyor belli ki; mekanlardan da torpilli bu amca yoksa sattırırlar mı adama kuruyemiş öyle yerlerde.
gözlerim amcada ama izliyorum yaklaştı masaya bi mısır aldık. arkadaşım adama hal hatır sordu oğlunu sordu sonra adam iyi dileklerde bulunarak ''bir ömür mutlu olun'' dedi. beynime battı o cümle, ruhuma oturdu o cümle. ilk defa böyle bi dileği çok ironik bi şekilde duyuyordum. öyle de içten söylemişti ki adam.
sordum arkadaşıma adamın hikayesini; anlattı.
bu adam çok kıymetli birşey yapıyormuş aslında. çocuk okutuyormuş. adam oğlunu o şekilde çalışarak 4 sene üniversitede okutmuş, üstüne yetmemiş yüksek lisansına yardım etmiş ve oğlu öğretim görevlisi olarak bir üniversiteye atanmış, yeni hem de. o çocuğu düşündüm o babayı düşündüm. gurura bak. ben hiç bir zaman öyle metanetli öyle sabırlı bir evlat olamazdım ya da öyle bir duruma düşsem ben o sabır ve o samimiyetle o işi yapamazdım diye lanet okudum kendime. ben de öğrenciyim ben de yüksek lisans yapıyorum ama bi yandan ortalamanın üstünde bir gelirim var çalışmamama rağmen nerelerde sürtüyorum.
vicdanımı rahatsız eden nokta da aslında yaptığım işin hakkını vererek yapmamak ve yapamamak. bir yanda imkansızlıklar içinde kazanılmış bir zafer diğer yanda tüm imkanlar içinde imkansızlıkları kovalayan bir tembel. mesele zaten başlamakta değil tarih hiç bi zaman başlanmış hikayelerle değil bitirilmiş hikayeleri ve kahramanları hatırlar. başladığın davada başarısız olursan hain, başarılı olursan kahraman olursun. bak 68 kuşağında türkiye'de başaramayanlar hain ilan edildi, bolivya'da başaranlar ise kahraman, değil mi? kendi hayatıma bakıyorum başladığım bütün hikayelerde anlatılacak bir sona erdirebildiğim bir nasıl desem hayatıma dair bir kilometre taşım yok.
ikimizde aynı statüde mezun olacağız üniversiteden, o adam bir kahraman ben ise hain.
sanki kimse sıçmıyormuş gibi davranmıyor mu? çıldırıyorum amuniyyim.
kız ''ben bi lavaboya gideyim'' der, tuvalet demez çünkü o zaman onun da diğer insanlar gibi sıçtığı ortaya çıkacağından korkar. 20-25 dakika sonra gelir ve geçen sürenin farkındadır, epey olmuştur.
''çok sıra vardı yaa'' der, halbuki yalandır. yarım saat boyunca ıkına ıkına çatır çatır sıçmıştır. bu yalanı söylerken beyninde flashback'ler döner ve o yarım saat gelir gözünün önüne klozete tünemiş bi vaziyette boncuk boncuk terlerken.
samimi olun arkadaş, ''işim uzun sürdü kusura bakmayın'' diyin ya da ''öff ölük ölük sıçtım'' diyin sırf bu samimiyetiniz için taparız size biz erkekler.
7'den 77'ye hemen herkes kıyısından köşesinden bir şekilde bulaşmıştır zamanının illeti olan bu feysbuk oyununa. oynamayanlar bile bir şekilde sevgilileri için uygulamaya üye olmuştur ''coin'' için ya da sevgilisi ''aşkım çileklerim olmuştur girip toplar mısın?'' minvalinde bir görev vermiştir bir şekilde.
efendim gel gelelim herkes bilir ki; eğer oraya ektiğiniz şey belli bir zaman zarfında hasat edilmezse çürümeye başlıyordu ve çabanız boşa gidiyordu.
ilişki ile olan alakası şudur; bir kız arkadaşınız varsa ve siz günün belirli periyotlarında onunla ilgilenmezseniz aynen farmville'de olduğu gibi tüm çabalarınız boşa gidebilir, sağlam bir ayar yiyebilirsiniz. nasıl ki çileği toplamadığında çürüyorsa, hatun kişisiyle de ilgilenmezsen o hatun senin hayatını çürütür, geceni zehir eder.
2012'de ha farmville oynamışsın ha bir sevgili yapmışsın aslında çok bir farkı yok.
hatırlarsınız öyle zırt pırt aynı şeyi ekemiyorduk. sürekli bir farklılık çeşitlilik gerekiyordu gelişip büyümek için. bir gün inek alıyorduk, bir gün lahana ekiyorduk, bir gün çit yapıyorduk çiftliğe. hadi bakalım hatuna hergün aynı şeyleri anlat aynı şeyleri yap aynı yerlere git bak bakalım verim alabiliyor musun ilişkiden? geliştirebiliyor musun ilişkini? hayır.
tek başına oynadığında bir yere kadar gelişebiliyorduk mesela, komşu olmak lazımdı. arkadaşımızın tarlasını gübrelemek lazımdı. hadi bakalım sürekli sevgilinle tek başına takıl bak neler oluyor? başının etini yer valla. sevgilinin arkadaşlarıyla takılma, görüşme ya da kendi arkadaş ortamına sokma istersen. sıçar valla ağzına ölük ölük sen beni beğenmiyor musun diye.
velhasıl çiftliğimize sahip çıkmak lazım. bob dylan ne demişti; '' bir kadına 365 gün seni düşündüm dersen 'geri kalan 6 saatte ne yaptın?' diye sorar adama.''
