Sanatını sergileğen sanatçılardır. Bir sürü gereksiz ünlü olmuşları unutup, yönelinmesi gereken kişilerdir. Harbiden dilenciyi dilenci yapan da, boş kişileri ünlü yapan da bizleriz. Şimdi bunların kitlesin geçin, sevmesek de sürekli bahseden bizlerde de suç az değil. Gerçek sanatçılarımızı konuşalım.
Hiç çalışmadan, öylesine cebinde paranïn olması durumudur. Hakla konuşalım, ailenin maddi durumu iyiyse, tabi ki, çocuğa iyi harçlık verecekler. Ancak çocuğun kendini sanki o parayı kendi kazanmış gibi artistçe şov yapması rahatsızlık veriyor. Ya bugatti'n olsun tamam. Uzay aracın olsun hatta, ama n'olur düzgün davran be oğlum. O kadar paran var, şunu canın istediği gibi harcamak hakkın. Ancak şov yapmasana ya la.
Okuyun biraz. Çağdaşlık giyim, kuşam ve ya her türlü haltı yiyip bu çağdaşlık demek değildir. Bu cepte. Artın 21 asırdayız. Sanayi, teknoloji, tıp ve. S. gibi alanlarda dünya ilerliyor. Durgunluk var milletimizde. Onların ilişkilerini, kız erkek ortamını, ahlaki kısmını boşverin, almayın. Ama bilimini, sanayisini, gelişimini örnek alın. Kopyalamayın, zaten cumhuriyet kurulurken reçete yazıldı. Geleneklerin çoğundan kurtulmak gerek. Değişmekten korkmayın. Hem tamamen değişmeğe de gerek yok.
Bugün başımdan geçen bir olayla ilgili durumdur. Olayı anlatmadan önce bir kaç kelamım var. insanlar kendilerinin haklı çıkmasından ve ya haklı gibi görünmesinden çok mutlu olduklarını görüyorum. Hatta dünya savaşı çıkacak diyen birisi, savaş çıktığında bak hakli çıktım sevinci bile yaşayabilir. Herkes değil tabi, ancak bu örnekteki tipler var aramızda. Bugün kardeşim dediğim adam bana karşı bu tür bir sarsıntı yaşattı. Çay içiyorduk. Üç kişiydik. Ben bilimsel konulardan laf açtım, ardından gelişim gibi konulara geçiyorduk diğer arkadaşla, kardeşim dediğim adam lafa müslümanlıkla daldı. Sana müslümanlıkla ilgili 3 sorum var dedi. Bla bla bla verdi sorularını, yanıtladım. Ancak yanıtlarken türkçe olarak tanrı dedim allah yerine. Nerdeyse doğru cevapladın, ancak tanrı değil allah diyeceksin dedi. Burada tabi ki, büyütülecek bir sorun yok. Sorun şu ki, devamında kendisinin haklı olduğunu, benim yanlış düşündüğümü sœyleyerek kapattı konuyu. Suratında mutluluk, sırıtma ne biliyim işte egoistçe tavırlar işte. Bunları anlatmakta niyetim şu. Bir konu olduğunda birinin bana karşı çıkması aksine hoşuma gidiyor. Çünkü ona karşı kendi argümanlarımı sunarak bir bakıma beyin antrenmanı yapıyorum. Ama sırf ben haklıyım, ben ben ben diyen zatlardan bıktım. Sözlükten ricamdır, bana karşı çıkan olursa, sorun yok. Ama sırf haklılık ıspatı ise bana gelmesin öyle insanar. Ha tabi haklı çıka da bilir sonuçta. Ancak niyet, niyet o olmasın.
Selam, bir haftadır garip bir bunalım içindeyim. Sanki ciğerime dert çökmüş gibi hissediyorum. Nefes alıyorum, hani böyle hüzünlenince boğazda kahr hissedersiniz ya. işte onu ciğerimde hissediyorum. Tamamen psikolojik bir sorun olduğunu biliyorum. Geçip gidecek tabi ki, kısa sürede. Geçen sene bu takvimlerde aynısı olmuştu. Yine tekrardan aynı sorun iki senedir tekrar ediyor nedense. Depresif bir insan değilimdir. Aksine pozitiv olmayı çok severim ve olurum. Böyle dönemlerde en çok yaptığım eylem şiir yazmak ve ya gitarla şarkı söylemek. Ama bu sefer farklı olan şu ki, bunlar da yetmiyor sıkıntımı almaya.
