öğretmen bir soru sormuştur. sınıfın çalışkan öğrencileri deli gibi parmak kaldırır.hepsi bir cevap söyler ama hiçbiri doğru değildir. işte tam o sırada orta sıralarda oturan çok çalışkan olmayan öğrenci cevabı yapıştırır. diğer öğrenciler onun da doğru olmayacağını düşünürken öğretmenden o kulaklarda yankılanan o çocuğun bir hafta boyunca unutamayacağı cümle gelir. "aferin kamuran doğru". işte kamuranın öğretmenden o cümleyi duyduğu andan itibaren sırasına tekrar oturana kadar yaşadığı gurur sonuna kadar hakkıdır. kamuranın suratında bir tebessüm yanındaki arkadaşında bir şaşkınlık mevcuttur.çalışkan öğrenciler kamuranı izler.kamuran bunu bilir ama kafasını çevirip bakmaz. ya diğer soruya konsantre olmuştur ya da öğretmenin söylediklerine anlıyormuş gibi kafa sallar.
