bazı insanlar hayatı paraya endeksli yaşar.şahit olduğum kişiler paraları olunca mutlu, paraları olmayınca mutsuz olmakta. lakin bu durumu yanımdaki kişilerde görünce beni epey bir hüsrana uğrattı.
hayatta elbet para çok önemli fakat benim anlamadığım mutlu olamadıktan, sağlığın,sıhhatin, neşen yerinde/düzgün olmadıktan sonra paranın ne önemi var?
paraya önem veren arkadaşlar sizin amacınız nedir? bu kadar robotlaştık mı? size diyorum a dostlar bir cevap verin lütfen.
az once vuku bulan olayın akabinde paylaşmak istediğim gözlemi açıklıyorum arkadaşlar :
oturduk kuzenimle evde benim en sevdiğim filmi izliyoruz, kuzenimin ananesi oğlum tv'nin sesini kıssana başım şişti dedi. benim bile zar zor duyduğum tv sesini bahane vermek gibi olmasın ama senin ses duyusunu yitirmiş kulakların nasıl duyuyor? (mantık error.)
eger fakir bir sevgilin varsa ve o da seninle sadece paran var diye sevgili olmussa, sus ve tez vakitte esaret altindan gerekirse kufurle kefaretle ayril.
yılbaşı, sevgililer günü, babalar/analar günü, cart günü, curt günü; tüm bu özel günler para tuzağı gibi görünsede aslında fırsat günleridir bilakis yalnızlar için.
özel günlerin hepsinde gercekten cogu ürünlerde piyasa fiyatının altına çok uygun indirimler oluyor. (bkz: ben) yalnızım ve hediye alacak kimsem yok. ozellikle benim gibiler icin bu gunler cok bereketli gecer cunku diger zamanlar kendime pahaliya alacagim urunu ucuza kapatirim. yine yaziyorim (bkz: ben) yalnizim benim icin cok gusel ve ayriyetten beyin bedava.
beynim asit gibi. yazdiklarim da cok mantikli di mi? tesekkurler.
