son acı tecrübeme göre gerçekten yoktur. armut gibi çıkmış olmanın haklı hüznünü yaşıyorum.
güzelim vesikalık fotoğraflardan sonra suratı bastırıp bazlama gibi gösteren ve bilumum resmi evraklarda kullanılan bu fotoğraflar tükenerek bitsin mümkünse.
Bu tür bir muhabbette kadınlara kriter hakkı tanınmamasına da ben hastayım. Erkekler aynı başlığın Kadın versiyonuna bir kadın çizeceksin kıvamında robot resim çıkarır, Kadın bir kriter sayar:
Bazen yapmaman gerektiğini bildiğin ama yapmazsan da ölecekmişsin hissine kapıldığın bir durumla karşı karşıya kaldığında bir kaç saniye nefes al, rahatla ve düşün kuralını uygulamak gerçekten işe yarıyor.
Ha aklın hala yapamadıklarında kalıyor orası ayrı.
“Ölülerin sesini diriler duymaz; tıpkı dünyada gerçekten yaşayanların, kendilerini yaşıyor sananların seslerini duymadıkları gibi...”
“Bu soğuk morgta, uzun kirpikleri kar tutmuş, saçları buzlanmış, güzel bir kız var.
- Sen neden öldün? diye sordum.
- Benim hayatım bir romandır, diye başlayıp serüvenini anlattı.
ilginç olmadığı için yazmıyorum. Hergün gazetelerimizde hava raporu ya da altın fiyatları gibi yazılan normal cinayetlerden birine kurban gitmiş. “
Bir ara ne güzel karaoke programında eserler seslendiriyordum ki ev ahalisi ve komşulardan aldığım yoğun bildirimler doğrultusunda bir san’at güneşi doğamadan battı.
