askerde yasaklı ve yakılacak kitaplar arasından çalıp, okuyup, eve getirdim bu kitabı. kitaplığımın baş tacıdır kendisi. onu idamdan kurtarmış gibi hissediyorum
özel sektörde bazı firmalar referans olarak görüp tanıdık sayesinde eleman alırlar. birinin tavsiyesi ile göre alım yapıldığına şahit oldum. hatta bunlardan birisi de benim. bir abinin tavsiyesi ile bulunduğum firmaya başvurdum. şansıma da boşluk varmış ve alındım işe. ama bugün çalıştığım yerde çok sinirimi bozan bir olay oldu. yemekhanedeki ablayı, sırf bir çalışanın hanımı iş arıyor diye işten çıkarttılar. halbuki kadının kendisi de yemekleri de çok seviliyordu. bir anda, hiç bir şey demeden yol verdiler kadına. işin daha iğrenç kısmı ise yemekhaneye yeni başlayan kadın, birini işinden ettiğini bilerek bu işe başlamış. her gün yüz yüze gelmek zorundayım ve bu şerefsizlik çok sinirimi bozuyor. aldıkları para boğazlarından nasıl geçecek çok merak ediyorum.
65 yaşında emekli olacakmışım. ulan benim 60 yaşını bile görebilmem büyük ihtimalle mucize iken 65 yaş nedir? benim en çok zoruma giden de bizden bir önceki neslin bize şanslı muamelesi yapması çok saçma. ulan olum sizin zamanınızda şartlar zordu eyvallah ama bu kadar da zor değildi. insanlar bir şekilde evlerini, arabalarını alabiliyordu. ama şu an? 2 milyon kredi çeksen 7 milyon geri ödüyorsun? neyse çok düşünmemek lazım böyle şeyleri.
inanılmaz keyifli oluyor lan. dalıyom tekme tokat. ufacık bir şey zaten keyifli oluyor uğraşmak. tek sorun dişlerinin keskinliğinin farkında değil avel.
