Söylemek istediğim şeyleri, yıllar yıllar öncesinden bağırmış adam ...
Yılları durduracak, güneşi doğduracak, dünyamı dolduracak bir sevgi istiyorum
deli gibi sevecek, ömür boyu sürecek, gözlerimde tütecek
bir sevgi istiyorum
halimi anlayacak, derdime katlanacak, benimle ağlayacak sevgili istiyorum
Benim gibi sevecek, ömür boyu sürecek, gözlerimde tütecek bir sevgi istiyorum'
Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
“O olmazsa yaşayamam.” demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni,
Senin onu sevdiğinden…
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
ille de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları…
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
“O benim.” diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasın istiyorsan birşeylerin…
Mesela gökkuşağı senin olacak.
ille de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya, ya da pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden, Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
Hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
ilişik yaşayacaksın. Ucundan tutarak…
Bazen ölü, bazen bitkin, bazen deli gibi mutlu. aslında hep mutlu, ama bir istisna var ; "insanlara değer verdikçe, onların beni üzmesinden, seni çook seviyorum diyip gidenlerden, aşkı iliğimize kadar hissettirip sonra ben hiçbir şey hissetmedim dercesine bakanlardan, sevdiğim insanların sevdiğim gibi kalmamasından" çook sıkıldım, bıktım, tükendim. Ama belki de hata bendedir, "değer vermemeliyim"
Başka bir rengim ben, bu dünyada doğmuşum ama, kendime ait bir dünyam daha var. Başkalarınınkine benzemez.Yani ben hayat arkadaşlarımı, yarenlerimi, aşığımı kendime benzeyen bedenlerden seçerim. Size göre bu korkunç bir şey olabilir ama inanın o kadar küçük bir detayki aslında baktığımız zaman hepimiz aynı hayatı yaşıyoruz. Sıkıntılarımız, sevinçlerimiz, üzüntülerimiz, aşkımız, muhabetimiz. Dünyada, insanlar hep başka biri olmamı istedi benden. Onlar benden kendileri gibi olmamı istedikçe, ben ellerim ceplerimde kırlık yollarda ıslık çalmak istedim. Onlar benden değişmemi istedikçe, bense yaz yağmuru olup ferahlatmak istedim ortalığı. Onlar gerçekleri duymak istemedikçe ben inadına taşları yontup gerçekleri suretlere benzettim. Sesler, sözcükler koydum üstüne.Ben onlara “hey gözlerime bakın ” dedikce, onlar benim başka yerlerime baktılar. Sonra da işte, gerçeği öğrenince kendi dünyalarından kovdular beni.
insan dünyaya yalnız gelir, yalnız doğar. Zaman geçtikçe hamuru yoğrulur, yanlışlarla, tecrübelerle gelişir. Bazen sevgi verir ama alamaz, sever çok sever, karşıdakideki de severmiş gibi yapar, (rol) oynar. Oysa ki siz çok sevmişsinizdir. Bir gün gelir herkes etrafında toplandığında sizin farkınıza varmaz, sizi bir köşeye atar çok canınızı atar kaybetmekten korktuğunuz kişiyi işte kaybettiniz. ama bilmeniz gerekir ki; aslında kazanmışsınızdır sizin yokluğunuzu başka biriyle doldurmuş insan kaybetmiştir onu çok seven insanı kaybetmiştir. Önce canınız çok yanar, kendinizi piç gibi hissedersiniz sonra zamanla alışırsınız. fazla değer vermemeyi, kaybetmekten korkmamayı öğrendiğiniz zaman; işte o zaman sizde sevilirsiniz.
Ben bütün şarkıları senin gülüşünü düşünerek dinliyorum, ben bütün anılarımı hala sana anlatacak gibi biriktiriyorum, benim kalbim seninle atıyor, seninle var oluyor senin var olma düşüncenle yeşeriyor. Hala ilk günkü gibi hatırlıyorum gözlerini, bakışını, gülüşünü.. ilk günkü gibi heyecanlanıyorum adın cümle içinde geçince, hala hala hep hep sonsuza dek.. seni içimde yaşatacağım, içimde bir sen bir ben var olacağız başka da kimseler var olmayacak beni affet bunu senden gizli yapıyorum. ne çok isterdim yanına gelip haykırarak seni sevdiğimi söylemeyi, aama olmuyor demi içim elmiyor yapamıyorum, gelemiyorum bir yandan seni bulduğum için çok mutluyum, bir yandan da mutsuz huzursuz.. keşke her zamanki gibi geceleri rahatça uyuyabilseydim diyorum, seni düşünmeden gecelerim olsaydı diyorum ama olmuyor ne yapsam olmuyor gönül bu el vermiyor. ama bu böyle yarım kalmayacak, elbet bir gün kavuşacağız.
Bak hayatında, dinmiyor sızın. Her yarışta her varışta oynar yalnızı.
...
Yıllar değil, geçip giden bizleriz biten.
...
Bak hayatına son çıkıştayız, aşk olsada olmasa da ağır yaralıyız.
...
Ağla, hep ağla.
Seni düşünmek güzel şey,
Seni düşünmek ümitli şey,
Dünyanın en güzel sesinden en güzel şarkıyı dinlemek gibi bir şey,
Fakat artık ümit yetmiyor bana,
Ben şarkı dinlemek değil,
Şarkı söylemek istiyorum.
Nazım Hikmet
Seni düşünmek güzel şey,
Seni düşünmek ümitli şey,
Dünyanın en güzel sesinden en güzel şarkıyı dinlemek gibi bir şey,
Fakat artık ümit yetmiyor bana,
Ben şarkı dinlemek değil,
Şarkı söylemek istiyorum.
