Olumsuz düşüncelerin üzerinde ne kadar vakit geçirdiğimin farkına vardığımda huzurlu olmaktan o kadar uzaklaşıyorum. Bunun farkında olarak sevdiğin bir işe yönelmek kafayı rahatlatabilir.
Kendimi farklı hissettiğimde,her zaman mutlu olduğum şeyleri yaparken iyi hissetmiyorsam, yaşamım anlamsızlaşıyorsa, herşey toplaşıp üstüme geliyormuş gibi hissediyorsam, konuşmaya, gülmeye bile halim yoksa anlıyorum ki ben yaşamdan vazgeçiyorum.
Düşündüğüm zaman böyle olmamalı. Şükredeceğim birçok şey var hayatımda.
Hayatımı adadığım amacım gerçekleşmediyse ne olmuş?
Her insanın aşamadığı bir zorluk yok mu?
Herkes mi mutlu ve mükemmel?
Bir tek ben mi ulaşamadım o evreye?
Anlıyorum ki kendimi kabullenmeden, olduğum kişiyi sevmeden hayatımda mutlu olamam. Kendimi kabul etmeliyim ki bir şeyler değişsin ve ilerlesin. Yaptığım işler önemli ve değerli ne kadar hayal ettiğim hayat bu olmasa da.
insanlar şehir gibiydi. Bazı kötü yönleri var diye bütün şehirden nefret etmezdiniz. Sevmediğiniz yanları, birkaç tane tehlikeli ara sokağı ve mahallesi olabilirdi ama bir şehri yaşanır kılan şey iyi yönleriydi.
Zorunluluk hali.
insanı yaşamda yıpratan bir şey. insanların sana yüklediği sorumlulukları yerine getirememek seni gereksiz bir şeymiş gibi hissettiriyor. Herkese ve her şeye bir yüksün. işlevin yokmuş gibi.
insanlar seni sadece bir şeylere faydan dokunduğu zaman ciddiye alabiliyor. Otoriten yükseliyor, sesin daha fazla çıkıyor ve dinleniyorsun.
ilişkileri kasmaya, kurallara bağlamaya gerek yok aslında. Her insanı, mizacı ne olursa olsun sadece dinlemek istemek bile ona dünyadaki yerini hatırlatabiliyor.
Dün neden yarından daha karmaşık
Kendi korkularımla hesaplaşıp, temizlerken?
Bir yer isterken
Ama geçmişime günden güne yaklaşıp
Nefretimi saklayıp bir sarmaşık
Filizlerken, derinlerden
Gitmek isteyip gitmek,en kolayı. Temiz bir şekilde fiziksel ve düşünsel bağını kesmek. Zor olansa gitmek isteyip gidememek. Zor olana her saat maruz kalmak, kendi isteğine sırt çevirmek.
Normallik fikir birliğinden başka bir şey değildir. Yani, çoğunluk bir şeyin doğru olduğunu düşünür, dolayısıyla o şey doğru -normal- olur. Veronika Ölmek istiyor
