içimde yine kendimden bir kaç kişiyi öldürdüm.
Teoman ~ kupa kızı ve sinek valesi.
Ben ödev yapıyorum, öğrencilik karantinada da bitmiyor.
O kadar güzel anlatmışlar ki, sevgilinin kollarıyla sarılmak bir ihtiyaçmış meğerse.
Biraz marjinal bir tanışma hikayesi.
Bu sabah içimde ki romantizm kendini dışa vuruyor.
Fark edilmek, paylaşmak ve kendini anlatmak istiyor.
Güzel bir sabaha uyanacağız.
Arkadaşlarımla ders çıkışı sohbet etmeyi, sahilde bisiklet sürmeyi, doğa yürüyüşü yapmayı, komşularımıza bahçe kapısından uğramayı, hep birlikte hayaller kurmayı ve onları geleceği zamanı beklemeyi.
Özlemeyi, özlenmeyi!
Koşuşturmayı, yorulmayın, var olmayı...
Düşünmeyi, düşümdürmeyi, yaşamayı çokça özledim.
Çok güzel bir duygu. Yaşamanız ve yaşatmanız dileğiyle. Sanırım hepimiz için edebileceğim en güzel dua bu.
Bu saate kadar uyanık kaldığıma bakılırsa benim tepetaklak olmuş durumda.
bugün üç yaşındaki kuzenimin evde kurabiye yaparken çektikleri videoyu izledim. 2 hafta sonra 23 yaşında olacağım. onun yaşındayken ki halimi düşündüm veeeee...
mazi çok acı olabiliyor.
keşke onun kadar şanslı olabilseydim.
Corona biterse bu yaz gezmeyi istediğim yerlerden biri.
Unutursanız kalbiniz kurusun.
Arkadaşlarıma sarılacağım.
inşallah umudum bu yönde.
ilginç bir ölüm şekli, iyi insandı.
Vişnelisini çok severdim. Gerçi vişneli olan her şeyi severim.
Ağlamak gülmekten daha evrenseldir.
Sizi güldürebilecek çok farklı şeyler olabilir, çünkü zevklerimiz ve eğlence düzeylerimiz birbirlerinden farklı.
Yani gülmek birok parameteeden etkilenir. Oysa ki ağlamak ortaktır.
Çünkü acılarımız ortak.
Zekice açılmış bir başlık, beğendim.
Okul açıkken de geç yatardık ama bu kadar değil. Şimdi sabah ezanını duymadan uyumuyoruz.
Kartları açık oynardım. Bütün sırlar ortaya dökülürdü.
daha fazla entry yükleniyor...