ulan bi sultani böyle sevdim, bi de galatasarayi..
o nasil oyundu kardesim, gözümüzü doldurdu, kalbimizi tekletti, adrenalinimiz tavan yapti..
helal olsun demeyi ögrenemeyen, enfes bir oyunu takdir edemeyen bünyelerin varligina bir dakika saygi durusu derim ben!..
kalbimin gralicasi..
kaavenin önünden gecerken salinmasi yok mu, deviririm ulan yikarim buralari bi sacinin teline diye naralar attirir insana.
o kara gözlerinin bir bakisiyla ümit verir, kedi gibi yamasirsin;
burusturuverir atar kalbini umarsizca..
ah ulan sultan..
methiyeler düzülecek bir olay degil esasinda.
bir adet kedi ve birkac sefkatli oksamayla elde edilecek cinsten.
burnunu sevince mirildar kendinden gecer yayilir kucagina insanin.
psst derim, ulan delikanli bünyeye o kadar sevgi gösterisi fazla, kacil kenara..
ööyle bakar yüzüme, kiyamam..
gel lan gel hadi i.ne..
ben bu duygusalligimin icine..
