kararsız tiplerdir. her konuda. en fecisidir. "öyle mi olsa böyle mi olsa, aslında böyle de iyi ama şöyle de sanki..." ağzına ağzına vurulası yemin ediyorum. görüldüğü anda koşarak uzaklaşma sebebi.
gelmiş geçmiş en baba, en sağlam, en kafasına göre takılan yegane grup. stüdyo kayıtlarından çok, konser performansları itina ile dinlenmelidir zira alınacak keyif çok daha fazla olacaktır. konser kayıtlarında üç dakikalık şarkılarının spontan şekillerde yirmi üç dakikaya bile uzayabildiğini görüp keyifle dinlersiniz misal. enfes, eşsiz müzikleri her şeyi ihtiva eder üstelik. psychedelic rock, country, blues ve hatta jazz...
her şeyi geçtim yıllarca sayısız konserler vermiş, her birini de ücretsiz yapmışlardır. "parayla konser, nüzik mi olurmuş" kafalarına saygıyla eğilerek karşılık veriyorum.
o değil de, jerry garcia yahu... daha ne olsun...
yapış yapış, bitmek bilmeyen bir yaz dönemi sonrası sebepsiz yere tebessüm etme sebebidir. insan rüzgardan içi ürperdi diye mutlu olur mu be sözlük?
öyle bıkmışım işte sıcaktan. bildiğin survivor çektik istanbulda efem, öyle böyle değil.
(bkz: vantilatörle yaşamak)
bir halt yemiş ve bir nevi sıçtığının resmi olabilir tümce olmakla beraber sizi sallamıyor olması da yüksek ihtimaldir.
zaten bunu söyleyen taraf genelde de erkek kısmıdır kadın tarafı ise genelde o sırada soluksuz atar yapmakla meşguldür. olasıdır. bu tip noktalarda "sonra konuşuruz" bildiğin hayat kurtarıcı bile olabilir. kendimden biliyorum atar dolu tiratlarım bir dakikada yüz cümle ihtiva edebiliyor. erkek olmak zor yahu.
şimdi bunun bir elzem olanı vardır ki bu makbul olanıdır. bazen "ara" sahiden iyidir, zamanın iyileştirici gücü ilişkiyi sahiden toparlayabilir falan filan. lakin bu dandik hadisenin bir de iğrenç bir boyutu da vardır. o da keşke o kadar sevmeseymişim dediğiniz öküzünüzün dudaklarından dökülür. sebep açık ve nettir; "uzak mesafe ilişkisi ama be tatlım, biraz ara mı versek, çok sık görüşemiyoruz da bak" gibi bir şeydir. "yıpranıyoruz" tümceleri akabinde tabii.
ha o noktada sinirle zaten siz ayrılıyorsunuz ondan falan filan. hayat, ilişkiler bir garip zaten ya. şimdi böyle yazınca ne dandik şeyler yapmışım diyor insan yer yer... *
(bkz: hayat ne tuhaf ilişkiler falan)
(bkz: kişinin bir zamanlar ne kadar salak olduğunu anladığı an)
sonunda hayallerine ulaşmış bedevidir. bahtsızlığı esasında son dönem tenisin sürekli benzer isimler çevresinde dönüp durmasıydı. kendine yer açabilmek için epey uğraştı durdu ve sonunda başardı. üstelik kariyerinin ilk grand slam zaferi sonunda olgun ve zarif duruşu ise apayrı bir konu. şimdilerde koçu ivan lendl. bu isim bence andy için olabilecek en iyi seçimlerden biri olmuş. lendl öncesi andy kesinlikle daha toy, mental açıdan çok çok daha zayıf ve iradesizdi. şimdilerde gayet olgun ve kendinden emin. kesinlikle uzun yıllar keyifle izlenecek isimlerden.
hayır, tam olarak ne yapmaya çalışıyorlar ben onu anlamıyorum. atanmayı bekleyen bir okul öncesi öğretmeni olarak benim yedi gün önceden çocukların oryantasyon haftasında da bulunmam gerekiyorsa 11 eylül nasıl göreve başlama tarihim olabilir? Çocuklar mı karşılayacak bizi "sınıfımıza hoş geldiniz öğretmenim" diye?
bu nasıl bir düzen, nasıl bir anlayıştır?
a bu arada, hala daha kontenjanları açıklanmamıştır, o da ayrı bir durum. bence ösym kontenjanları ne yapalım noktasında istehareye yatıyor, sonuçlar elbette görecekleri o ışığa göre biz öğretmenlere iletilecektir.
(bkz: hayırlara vesile olsun inşallah)
o vakit uğraşmayacaksın da ne zaman uğraşacaksın dediğim durum. sonrası bokluk zaten. okuldan mezun oluyorsun, işe güce bulaşıp mütemadiyen hayatı yandan yiyorsun falan. o zamanlarda aşkın tadı daha başka bence. börtü böcek, çiçek böcek kıvamında.
hepimiz ergendik, en çok o zamanlarda heyecanlıydık be. şimdi hep yorgun, hep planlı programlı.*
aslen omuzlar. mümkünse sabiha gökçen havaalanı genişliğinde olması elbette dikkat çekici olacaktır. lakin hadise adamın duruşunda, bakışındadır bana göre. sağlam, kendine güvenli bir duruş ve manalı gözlerle etkileyemeyeceğiniz bir kadın yok gibi bence.
sevgilinin yanında osurmanın bi level üstü gibi bir şeydir bu. yapmayın böyle şeyler. tamam sevdicek bir unicorn değil, o da sıçıyor elbet fakat neden şahit olmak?
bugün gittiğim ve beğendiğim film. tıpkı dizisi gibi. evet, aynen öyle.
film konusunda kimi olumsuz eleştiriler oluyor ya "aynı diziden bi bölüm gibiydi, bi fark yok" tarzında. bunu olumsuz olarak yorumlamak bana tuhaf geliyor. adamların her hafta çekip önümüze koydukları bölümler diğer dizilerin kıytırık bölümlerine benzemiyor da ondan öyle geliyor olmasın. adamların "film tadındaki dizi" bölümlerinden kaynaklanıyor bu. hadiseyi bozdukları yok yani. zaten iyi yaptıkları bir şeyi bir kez daha farklı şekilde pekiştirmişler. sinema yolu ile. adamlar dizi tadında film yapmıyorlar, film tadında dizi yapıyorlar. ve bu konuda da acayip iyiler.
izleyin, izlettirin.
anne baba harçlığını hunharca harcamanın dayanılmaz hafifliği ile kendi kazandığını dikkatli harcamanın dayanılmaz ağırlığı arasındaki farktır. o fark alanında bir yerlerde insan büyüdüğünü acı ile farkediyor mütemadiyen.
kesinlikle depresyon belirtileri gösteren kadın. herhangi bir belirti... ya yavaş yavaş menopoza girdiğini hissediyordur ya da kocasının onu aldattığını falan düşünüyordur. bu ve benzeri hissiyatlar durumunda işte ancak insan yıldız tilbe gibi olsun diyebilir.
hastası olduğum öğrenci tipi. her daim farklıdırlar bana göre. kafası zilyon tane abidik gubidik şeylerle meşguldür ve dersler de onu zerre kadar ilgilendirmiyordur. o yapar zaten bir şekilde. bence hadisedeki asıl problem bu akıllı fekat bi türlü çalışamayan çocuğun velisindedir. nefret ettiğim anne - bana tipi de işte tam bu noktada ortaya çıkmaktadır. hani şu çocuklarını anlatırken 3. çoğul ile cümleyi başlayıp bitiren ömür törpüleri.
- biz biliyoruz da yapmıyoruz öğretmenim.
- çalışmadığımız için olmuyor değil mi,halbuki düzenli çalışsak... diğ mi ama, diğ mi ?!
ömür törpüleri, mesleği bırakma sebepleri... ya bi gidin allasen, rahat bırak çocuğu. sen yedin bitirdin onu... ondan olmuyor işte, ondan. **
bu zamanda karşılaşma ihtimalinizin neredeyse kalmadığı kadın. e bir de normal gibidir bu sanki. bi düşün; işe mi koşturasın, çocuklara mı bakasın yoksa mayayı süte mi katasın?
kadınlar tenisinde oyunundan en çok zevk aldığım raket. emin olun her maçının seyir zevki yüksektir, her daim izlettirir kendini. bu sene roland garros'ta serena - venüs williams isimli yarma kardeşlerin olmamasına rağmen turnuvaya erken veda etti. yazık oldu, fırsatı değerlendiremedi o ayrı.
kendisi ne kadar sportmen ve sempatikse, amcası bir o kadar itici olan raket. tamam, kendisi tenis tarihinde bir ekolün doğuşuna rehberlik etmiştir falan filan da... nedir yani bu ego? en son fransız seyircisine söylediği "roland garros seyircisi aptal" lafı şimdi bu sene aynı seyirci tarafından pek de hoş karşılanmıyor tabii ki.
nadal'a gelince...
tam bir örnek sporcu. oyun her ne kadar gergin de gidiyor olsa o hep zarif, hep sportmen...
1986 doğumlu ispanyol raket. 2011 roland garros turnuvasına kadar çok fazla kişinin dikkatini çekmiş olduğunu sanmıyorum. lakin bugün nadal karşısında sergilediği muazzam oyunla tenis izleyenlerine kendi lansmanını da yapmış gibi oldu. maç 3-0 nadal'ın galibiyeti ile sona erdi fakat onu bir de nadal'a sormak lazım sanırım. zira andujar maç boyunca gayet etkin ve başarılı bir performans çıkardı.
bana kalırsa bundan sonraki yıllarda ismini fazlaca duyup, övgüler yağdıracağımız bir raket olabilir. bir kere her şeyden önce adımları çok hızlı. file önünü gayet iyi kullanıyor. mental açıdan gayet güçlü, zira geriden geldiği oyunlarda bile gayet sempatik ve soğukkanlı.
benim için en önemli meziyetlerinden biri ise oyunda topu çok güzel saklaması. bence roland garros onun için şahane bir başlangıç, tanıtım oldu. çünkü bir ispanyol olması nedeniyle toprak korta da zaten aşina. servislerinde biraz daha iyi, file önüne de daha sık çıkarsa kısa zamanda çok yol alır kanımca.
neticede bana kalırsa 2011 itibari ile adını sıkça duyacağımız, seyir zevki yüksek şahane bir raket.
tepenizdeki dairede yaşayan ve temizlik hastası olan komşudur aynı zamanda. o kadar tip; o kadar tiptir ki o her defasında 15 kere silkelediği yastık kılıflarını ağzına ağzına sokasınız gelir. hayır anlamıyorum, derdin nedir ? neden 15 ? bir de ne eksik, ne fazla...
hasta hasta... ruh hastası...**
bahsi geçen şahısın ekranda belirdiği anlarda yaşanan ani şok ile kafa yana doğru yatırılmak suretiyle uzaklara dalınır gidilir ve mevcut hadiseye bir sebep bir anlam neyin aranır. akabinde ağızdan şu kelime dökülür;
- ilginç.*
tetris oynuyorken, o tepeden inen şekiller doldurmuştur her bir yanı ve o anda; game over yazısını görmenize ramak kala gelen, o tatlı tatlı aşağılara süzülen çubuktur efem mutluluk.
evet, yanlış duymadınız;
tetriste süzülen çubuktur hayattaki küçük mutluluklardan biri... **
(bkz: tetriste çubuk beklemek)
(bkz: yazar burada şizofrenliğinden dem vuruyor)
